Συνέντευξη στην εφημερίδα "Έθνος", 3/9/2007


Δημοσιογράφος: Β.Σκουρής

Τίτλος Πρώτης Σελίδας

“Θέμα χρόνου πότε θα αντικαταστήσει ο Ρουσόπουλος τον Καραμανλή”

Τίτλος

“Η φούσκα που λεγόταν Καραμανλής έσκασε”

Τελικά, κ. Πάγκαλε, είπε ψέματα ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του για την ασύμμετρη απειλή;

Νομίζω ότι η κυβέρνηση, με προεξάρχοντα τον πρωθυπουργό και με την έμπνευση και οργάνωση της φαιάς εξουσίας που υπάρχει στον τόπο αυτό τη στιγμή αυτή και λέγεται Ρουσόπουλος, ενορχήστρωσε ένα σχέδιο για να αντιμετωπίσει τη γενικευμένη κατακραυγή για τον τρόπο που αντιμετώπισε τις πυρκαγιές. Η ιδέα δεν ήταν πρωτότυπη, ανήκει στην παράδοση της ελληνικής Δεξιάς και, γενικότερα, για να μην τους αδικήσω, εμφανίζεται και στην πρακτική της Δεξιάς άλλων χωρών του κόσμου, η καλλιέργεια του φόβου. Προσπαθούν να φοβίσουν τον ελληνικό λαό, με μυθεύματα που αφορούν την ύπαρξη κάποιου οργανωμένου κέντρου, που τρόπον τινά συνωμοτεί εναντίον της κοινωνικής ευημερίας και της σταθερότητας του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα. Αυτά δεν στέκουν σε καμία ιστορική ανάλυση, γιατί δεν υπάρχουν τέτοιου είδους κέντρα, αν υπήρχαν θα τα γνωρίζαμε. Ο κάθε πολίτης πρέπει να σκεφθεί ψύχραιμα πως αν υπήρχαν τέτοιες αποδείξεις θα τις μαθαίναμε – και εδώ αρχίζει η δεύτερη γελοιοποίηση της κυβέρνησης μετά τις πυρκαγιές αυτές καθ εαυτές, γιατί εμφανίζονται διάφορα δήθεν στοιχεία τα οποία πασχίζουν να εφεύρουν οι καταταλαιπωρημένοι μηχανισμοί, τα οποία αμέσως διαψεύδονται, όπως οι δύο ύποπτοι του Υμηττού, που αποδείχθηκε ότι ήταν άνθρωποι που σβήνουν τη φωτιά και δεν την ανάβουν.

Το χειρότερο, όμως, απ όλα τα προβλήματα πέραν και από το πρόβλημα της δημοκρατίας που θέτει, αν θέλετε η συμπεριφορά της κυβέρνησης και του Καραμανλή, είναι η δυσφήμηση της χώρας, την οποία ελαφρά τη καρδία επιχειρούν. Δηλαδή, αν τελικά γίνουν πιστευτοί και αν τελικά στην Ελλάδα λειτουργεί ατιμώρητα μιας τέτοιας έντασης και τέτοιας αποτελεσματικότητας τρομοκρατική οργάνωση που μπορεί να κάψει τη μισή χώρα, τότε πώς φανταζόμαστε ότι μπορεί να έχουμε τουρίστες ξένους τους επόμενους μήνες ή επενδυτές τα επόμενα χρόνια. Αυτό δεν το σκέφτονται; Καταστρέφουν στην πραγματικότητα τη χώρα για δεύτερη φορά, περνάνε πάνω από τις πυρκαγιές και ισοπεδώνουν τα ερείπια, μέσα στη μανιακή τους επιδίωξη της εξουσίας.

Υπάρχει αντιστοιχία με την υπόθεση Αθνάρ;

Δεν θέλω να αδικήσω τον κ. Αθνάρ. Ο κ. Αθνάρ έκανε και αυτός μια ανάλογη επιχείρηση, είχε όμως μια… σοβαρότητα. Εδώ το όλο εγχείρημα έχει το χαρακτήρα του κωμικού. Από το σοβαρό ύφος με το οποίο εκστομίζει τις απερίγραπτες ελληνικούρες του ο ημιμαθής κ. Ρουσόπουλος μέχρι το μπλε μπουφάν που φοράει ο πρωθυπουργός εν μέσω καύσωνος για να πάει στο Πεντάγωνο και να δείξει ότι είναι στρατευμένος. Τη γελοία επίσκεψή του στην ΕΥΠ, την οποία θα μπορούσε να καλέσει στα γραφεία του βεβαίως οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμεί εάν θεωρούσε ότι του λείπουν στοιχεία τέτοιου είδους.

Τις δηλώσεις βουλευτή της ΝΔ, του κ. Τζίμα, της Δράμας, ο οποίος είπε ότι οι πυρκαγιές έγιναν αμέσως μετά τις δημοσκοπήσεις γιατί φάνηκε ότι η ΝΔ θριαμβεύει (το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει όπως ξέρετε). Την παρουσία σταθερά στην κυβέρνηση αλλά και στα ψηφοδέλτια της ΝΔ του κ. Γιακουμάτου, ο οποίος σαφώς υπαινίχθη ότι η αξιωματική αντιπολίτευση βάζει τις φωτιές. Την εν γένει συμπεριφορά και τα καθημερινά επιτεύγματα του κ. Πολύδωρα, μεταξύ των οποίων, ήταν και η, πέρα από κάθε λογική, χρήση του όρου «ασύμμετρη» απειλή, αφού θα πρεπε να κοιτάξει ένα λεξικό και να δει ότι δεν κολλάει στην περίπτωση. Ολα αυτά συγκροτούν ένα περιβάλλον που εγώ θα το έλεγα «γκροτέσκο» – δεν ξέρω αν υπάρχει στα ελληνικά η ανάλογη λέξη, είναι κάτι φοβερά χυδαίο, φοβερά προσβλητικό για την αισθητική και το μυαλό μας και ταυτόχρονα απερίγραπτα επικίνδυνο.

Περιφρόνηση θεσμών
Η τοποθέτηση του κ. Θ. Ρουσόπουλου εκ νέου στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, τι σηματοδοτεί;

Την περιφρόνηση της ΝΔ για τους θεσμούς, οι οποίοι θεσμοί εμπεριέχουν βεβαίως γραπτές διατάξεις, αλλά περιέχουν και ήθη και έθιμα. Στα ήθη μας είχε καθιερωθεί μετά τη μεταπολίτευση η αλλαγή αυτού του υπουργού με άλλο πρόσωπο, το οποίο ασχέτως αν είχε τις α ή τις β ιδεολογικές προτιμήσεις, δεν ανήκε πάντως, σε κάθε περίπτωση, πάντα έως τώρα σε κομματικό χώρο. Ο κ. Καραμανλής έκανε με τρόπο αλαζονικό και βάρβαρο την πιρουέτα αυτή, να βάλει υπουργό τον Αντώναρο και κυβερνητικό εκπρόσωπο τον Ρουσόπουλο, άλλαξαν θέσεις δηλαδή οι δύο αυτοί πολύ αμφιλεγόμενοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και συνεχίζουν την ίδια πρακτική της προπαγάνδας και της πλύσης εγκεφάλου. Το μόνο καλό είναι ότι δεν βλέπουμε ακόμα αυτόν τον απερίγραπτο τον Αντώναρο. Αυτό είναι νομίζω μια πρόοδος…

Ο κ. Ρουσόπουλος είναι πάντως… αναντικατάστατος…

Δεν είναι απλώς αναντικατάστατος. Το θέμα είναι πότε θα αντικαταστήσει ο Ρουσόπουλος τον Καραμανλή. Αυτό το ερώτημα τίθεται πλέον…

Ταυτόχρονα, δεν βλέπουμε ούτε μια λέξη αυτοκριτικής…

Ούτε μια λέξη. Ξέρετε, αυτό είναι το δόγμα της κυβέρνησης. Και είναι καταπληκτικό. Εγώ είμαι 26 χρόνια βουλευτής, ένα τέταρτο του αιώνα, δεν θυμάμαι ποτέ άλλη πολιτική περίοδο τέτοιου είδους. Θα θυμάστε ότι οι κυβερνήσεις έδειχναν ένα είδος ευαισθησίας, θα έλεγα ότι έδειχναν και ένα είδος νευρικότητας μπροστά στην αμφισβήτηση. Απερίγραπτες συκοφαντικές εκστρατείες, όπως εκείνη εναντίον του κ. Παπουτσή για το «Σάμινα», λες και ο Παπουτσής μπορούσε να ελέγχει όλα τα πλοία της ακτοπλοϊας και να ξέρει αν οι αξιωματικοί του καραβιού ήταν στη θέση τους σε καθένα απ αυτά, άπαντες απ τη δική μας πλευρά είχαμε μια αυξημένη -υπερβολικά θα έλεγα- ευαισθησία. Εδώ το δόγμα της κυβέρνησης είναι το εξής: Δεν αναγνωρίζω καμία ευθύνη, για τίποτα, η κυβέρνηση δεν κάνει ποτέ λάθος, η κυβέρνηση τα κάνει όλα σωστά, ακόμα και όταν τα γεγονότα γρονθοκοπούν τα όργανα ακοής και όρασης των πολιτών μέσα από τα ΜΜΕ, η κυβέρνηση δεν παραδέχεται τίποτα, δεν αναγνωρίζει τίποτα, δεν υποχωρεί πουθενά και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχει πουθενά, καμία παραίτηση. Τώρα έχουν επεκτείνει την ασυλία απέναντι στη λαϊκή κατακραυγή και στα στελέχη. Δεν παραιτείται καν ο Κόης. Δεν παραιτείται καν ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου. Δεν παραιτείται κανείς ποτέ.

Ο κ. Καραμανλής με μπουφάν στο υπουργείο Αμυνας, αλά Μπους, με υιοθέτηση του όρου «ασύμμετρη απειλή», πολλές ομοιότητες με τον Αμερικανό πρόεδρο…

Κοιτάξτε, ο κ. Καραμανλής μπορεί να διαλέξει να μοιάζει σε οποιονδήποτε θέλει. Αν το πρότυπό του είναι ο κ. Μπους, που θα φύγει κλωτσηδόν από τον Λευκό Οίκο, όπως ξέρετε, και ο οποίος έχει δημοτικότητα αυτή τη στιγμή τόσο χαμηλή που σπανίως έχει σημειωθεί στην Αμερική, είναι δικαίωμά του. Μπορεί επίσης να θέλει να μοιάζει με τον Μομπούτου ή τον Αμίν Νταντά ή οποιονδήποτε άλλο αυταρχικό και ακροδεξιό ηγέτη του παγκόσμιου πάνθεου επιθυμεί. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα είναι ότι εδώ δεν υπάρχει γεγονός. Ο κ. Μπους κατ αρχήν, θα θυμάστε ότι ήταν 11 Σεπτεμβρίου, που στη Νέα Υόρκη κάνει ψύχρα και μπορεί βεβαίως να κρύωνε ο άνθρωπος και να έβαλε το μπουφάν.

Εγώ έβλεπα τους στρατηγούς που φορούσαν κοντομάνικες στολές, άρα κρύο δεν έκανε εκεί μέσα. Δεύτερον, ο κ. Μπους ήταν στο ύπαιθρο, αν θυμάστε. Ενώ εδώ η θερμοκρασία του Πενταγώνου, όπως και όλων των άλλων κυβερνητικών γραφείων στα υπουργεία είναι σταθερή. Αρα τι φοβόταν ο κ. Καραμανλής και έβαλε το μπουφάν. Εκτός και αν είχε μέσα κάποιο τρόπο για να αποτρέψει επίθεση εναντίον του από το σκοτεινό αυτό κέντρο. Αν ήθελε, δηλαδή, να βάλει στις τσέπες τού μπουφάν χειροβομβίδες ή πιστόλια για να είναι έτοιμος να αμυνθεί! Τι να σας πω. Πραγματικά, ο ελληνικός λαός, αν δεν ήταν τόσο τραγικές οι περιστάσεις για τον τόπο και τη χώρα και το έθνος, θα μπορούσε να διασκεδάσει μήνες και χρόνια μ αυτά τα καμώματα του κ. Καραμανλή. Ο κ. Καραμανλής εξεκίνησε τη διαδρομή του με ελπίδες. Εκυβέρνησε δημιουργώντας συνεχώς θεσμικά και πολιτικά προβλήματα εις βάρος της παράταξής του και της χώρας και πιστεύω ότι φεύγει μέσα στη γενική θυμηδία. Η φούσκα έσκασε, κ. Σκουρή. Αυτό είναι το συμπέρασμα αυτών των ημερών. Η φούσκα που λεγόταν Καραμανλής έσκασε!

Φοβάστε κάποια προβοκάτσια στο επόμενο διάστημα έως τις εκλογές;

Τι να σας πω. Ολα είναι πιθανά, από τους απίθανους αυτούς ανθρώπους. Εχω όμως εμπιστοσύνη στην ψυχραιμία και την αποφασιστικότητα του λαϊκού παράγοντα. Ο οποίος στην Ελλάδα έχει αποδείξει ότι ξέρει στις δύσκολες στιγμές να αποφεύγει να παρασύρεται από δημαγωγούς, από ψεύτικα διαγγέλματα και να κοιτάει τα πράγματα κατάματα και τα γεγονότα στις λεπτομέρειές τους να τα διαβάζει σωστά.

Δημοσκοπήσεις – ΜRΒ
Ενισχύουν την προπαγάνδα της ΝΔ

Είχαμε από το ΠΑΣΟΚ την αμφισβήτηση της δημοσκόπησης της MRB. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση επιχείρησε όντως να χειραγωγήσει τις εταιρείες δημοσκοπήσεων;

Την MRB θα τη διάβαζα με μεγαλύτερη ανεμελιά, αν δεν ήταν ένας από τους μεγάλους εργολάβους της κυβέρνησης. Οπως ξέρετε, είχε πάρει διαφημιστικές εκστρατείες τεράστιας εκτάσεως και έχει αποκομίσει κολοσσιαία κέρδη από αυτήν τη συνεργασία. Εγώ δεν πιστεύω γενικά ότι οι εταιρείες προβλέψεων παραποιούν τα δεδομένα. Μπορεί να κάνουν… μικρορυθμίσεις, αλλά η γενική παραποίηση θα οδηγήσει σε κρίση της αξιοπιστίας τους. Το ερώτημα είναι τι είδους δημοσκόπηση είναι αυτή. Διότι αν με ρωτήσετε εμένα αν κάποιοι βάζουν φωτιές, θα σας απαντήσω βεβαίως ναι. Κάποιοι βάζουν φωτιές.

Οικοπεδοφάγοι, τσοπαναραίοι, παράφρονες, ίσως και κάποιος αναρχικούλης εδώ και εκεί. Αν με ρωτήσετε εάν υπάρχει κέντρο, θα σας απαντήσω όχι, χωρίς όμως να έχω στηριχτεί σε κάποια έρευνα ή με κάποια ολοκληρωμένη γνώση ή γνώμη περί αυτού. Μου φαίνεται απλώς απίθανο. Σε πολύ κόσμο φαίνεται πιθανό. Τι συμπέρασμα, δηλαδή, βγάζεις με αυτές τις ερωτήσεις; Ενισχύουν απλώς την εικόνα της κυβέρνησης. Και την προπαγάνδα της κυβέρνησης.

ΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕ
Στην κυβερνητική εκστρατεία

Και στην τελική προεκλογική ευθεία, πάντως, το ΚΚΕ μιλά για ίσες ευθύνες μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Ακόμα και στο θέμα των πυρκαγιών…

Το ΚΚΕ δεν κάνει και κάτι άλλο. Συμμετέχει στην προεκλογική εκστρατεία της κυβέρνησης μιλώντας για κέντρο αποφάσεων για τις πυρκαγιές.

ΕΞΕΠΛΑΓΗΣΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΖΟΡΜΠΑ ΓΙΑ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ
Οι μίζες κατέληξαν στα γαλάζια ταμεία

Γιατί η κυβέρνηση επιχείρησε να βγάλει τον κ. Ζορμπά τρελό; Μετά, βεβαίως, το πόρισμα;

Ο κ. Καραμανλής και ο κ. Παπαληγούρας εξεπλάγησαν όταν ανακάλυψαν ότι στην ψυχή αυτού του στελέχους της παράταξής τους που είναι ο κ. Ζορμπάς ενέδρευε και παρέμενε ατόφιος ένας χαρακτήρας δικαστικού. Μεγάλου δικαστικού, μεγάλου δικαστή, όπως ήταν παλιά ο Σαρτζετάκης στην υπόθεση Λαμπράκη, οι οποίοι, όποια και αν είναι η ιδεολογία τους και τα φρονήματά τους, γνωρίζουν πως πάνω απ όλα επιβάλλεται η αποκάλυψη της αλήθειας και η επιβολή του νόμου. Ε, αυτό δεν το καταλαβαίνει ο κ. Καραμανλής, δεν έχει δικηγορήσει επαρκώς και δεν έχει συναναστραφεί επαρκώς ανθρώπους τέτοιους, για να μπορεί να έχει άμεση γνώμη. Γι αυτόν τον λόγο, επειδή θεωρεί ότι στο κομματικό συμφέρον όλα μπορεί να υποτάσσονται, του έκανε εντύπωση ότι ο κ. Ζορμπάς είπε την αλήθεια. Ε, αν σε αυτόν τον τόπο τρελός είναι όποιος λέει την αλήθεια, τότε… ζήτω οι τρελοί!

Υπάρχει πολιτικό χρήμα κατά τη γνώμη σας στην υπόθεση;

Είναι πασιφανές. Τρία πράγματα είναι αυτονόητα για όποιον ξέρει να διαβάζει. Πρώτον, αυτά τα ομόλογα τα εξέδωσαν ο κ. Αλογοσκούφης, ο κ. Δούκας και ο κ. Κουρής. Ο κ. Δούκας σε πρόσφατη συνέντευξή του εξηγεί ότι αυτά τα υπογράφουν διοικητικοί υπάλληλοι. Αυτό, βεβαίως, είναι γνωστό. Είναι, όμως, δυνατόν τέτοιου μεγέθους ομόλογο να είχε εκδοθεί από το Δημόσιο, να είχε, δηλαδή, αναληφθεί δανειακή υποχρέωση τέτοιου μεγέθους και να μην το ξέρει ο υπουργός; Και χωρίς να έχει δώσει όχι απλώς την έγκρισή του αλλά την κατεύθυνση για την έκδοσή του; Από εκεί και πέρα, το δεύτερο δεδομένο είναι ότι υπάρχουν για τα 9 ομόλογα και τα 24 Ταμεία περίπου 40 και κάτι εκατομμύρια ευρώ. Η μίζα είναι τόσο μεγάλη, που δεν νοείται για συγκεκριμένο πρόσωπο. Και το τρίτο είναι ότι αυτά κατευθύνονται σε έναν συγκεκριμένο πολιτικό χώρο, σε έναν φορέα. Και ήρθε ο κ. Ζορμπάς και το επιβεβαίωσε. Ε, ποιος είναι σας παρακαλώ αυτός ο φορέας; Τι κάνει νιάου – νιάου στα κεραμίδια… Για να μην τρελαθούμε κιόλας; Είναι σαφές.

Ο κ. Αλογοσκούφης, ο κ. Δούκας, ο κ. Κουρής οργάνωσαν μια απάτη σε βάρος των Ταμείων και σε βάρος του Δημοσίου, τη δαπάνη αυτή τη διεκπεραίωσαν με τα συγκεκριμένα στελέχη του χώρου τους, που σε μεγάλο βαθμό ενέχονται και σ’ αυτό που ονομάζει η Δεξιά «έγκλημα του χρηματιστηρίου» και οι μίζες που αποκομίστηκαν απ αυτήν την ιστορία δόθηκαν στο ταμείο της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό είναι προφανές! Πολιτικά έχει τελειώσει το ζήτημα. Ποινικά δεν ξέρω τι μορφή θα πάρει, πώς θα προκύψουν ποινικές ευθύνες και ποιες, καθώς η δικαιοσύνη έχει τις μεθόδους της και σωστά τις έχει…

Πρέπει να υπάρξει διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών πολιτικών προσώπων;

Εγώ δεν είμαι δικαστής και δεν θέλω να βγάλω συμπεράσματα κατά κατάπτυστο και γελοίο τρόπο, όπως έκανε ο κ. Κολιοκώστας. Προφανώς επηρεασμένος από τον διορισμό της κόρης του στη Βουλή από την κ. Ψαρούδα – Μπενάκη.


Share