Συνέντευξη στην εφημερίδα "Το Βήμα της Κυριακής", 7 Οκτωβρίου 2007
Δημοσιογράφος: Ν.Χασαπόπουλος
Τίτλος
Γιατί δεν θα είμαι υποψήφιος
Κύριε Πάγκαλε, θα είστε υποψήφιος για την ηγεσία του ΠαΣοΚ;
Οπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, άλλες υποψηφιότητες δεν χωρούν. Υπάρχουν ήδη οι άλλες δύο υποψηφιότητες, που διαμορφώνουν μια σχετική πόλωση, την οποία όλοι αποδεχόμαστε. Υπάρχει και μια τρίτη υποψηφιότητα, η οποία θα έχει την τύχη που θα έχει. Ποιον θα στηρίξω από τους δύο υποψηφίους; Θα πάρω θέση αφού ακούσω τις ομιλίες τους στο Εθνικό Συμβούλιο και εν συνεχεία θα διαμορφώσω εικόνα.
Τελικά τι θέλετε: ένα ΠαΣοΚ με έναν αρχηγό που θα νικήσει τον κ. Καραμανλή ή ένα ΠαΣοΚ που θα διεκδικήσει την εξουσία με αποσαφηνισμένη τη φυσιογνωμία του;
Δεν πιστεύω ότι μπορεί να νικήσει τον κ. Καραμανλή ένα ΠαΣοΚ που δεν έχει αποσαφηνισμένη φυσιογνωμία και καθαρή προοπτική για το μέλλον. Η ιδέα ότι εάν εμφανίσουμε ένα πρόσωπο αντίστοιχο με τον κ. Καραμανλή, δηλαδή κάποιον που θα λέει γενικότητες, με ωραίες χειρονομίες, ταχεία εκφορά λόγου, πειστικότητα και δυνατή φωνή, τότε θα μας προτιμήσουν οι πολίτες, είναι τουλάχιστον αφελής. Και αυτό για δύο λόγους: πρώτον, διότι όταν μιμείσαι είσαι πάντα δεύτερος και, δεύτερον, αυτό που ταιριάζει ενδεχομένως στη ΝΔ και γίνεται αποδεκτό από τον μεσαίο χώρο δεν σημαίνει ότι αποτελεί και πειστική έκφραση για το ΠαΣοΚ. Η κάθε παράταξη έχει τα δικά της όπλα, την ιστορία και τη φυσιογνωμία της. Εμείς δεν είμαστε η παράταξη της γενικολογίας και του συνθηματικού προεκλογικού λόγου. Είμαστε παράταξη που έχει συνδέσει το όνομά της και την τύχη της με τις μεγαλύτερες ιστορικά κοινωνικές και πολιτικές μεταβολές που έχουν γίνει σε αυτόν τον τόπο.
Μιλήσατε για όπλα, πιστεύετε ότι το ΠαΣοΚ διαθέτει σήμερα όπλα;
Ναι, διαθέτει και είναι τρία: πρώτον, η ανάδειξη του παρελθόντος μας σε ό,τι αφορά τα θετικά του σημεία, δεύτερον, η απαλλαγή από το πλέγμα που μας εμποδίζει να υπερασπιστούμε τον καλύτερο εαυτό μας και η διαμόρφωση καθαρών θέσεων εκεί όπου έχουμε δώσει την εντύπωση ότι ταλαντευόμαστε και καθόμαστε σε δύο καρέκλες, και, τρίτον, η επιλογή προσώπων που είναι καθαρά από κάθε άποψη και ενισχύουν την αξιοπιστία της παράταξης καθώς και την ανάγκη του πολίτη να φαντασθεί ότι θα εξασφαλισθεί μια απόλυτα έγκυρη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Νομίζετε ότι χωράνε όλοι στο ίδιο κόμμα μετά το χάσμα που δημιουργήθηκε;
Εγώ δεν έχω ψυχικές μεταβολές στην πολιτική μου διαδρομή. Εάν όσους κατά καιρούς με είχαν υβρίσει ή όσους μου έχουν επιτεθεί για πολιτικούς λόγους τούς απέβαλλα από τη δυνατότητά μου να συνεννοηθώ και να συμπράξω μαζί τους, τότε θα ήμουν εξαιρετικά μόνος. Είμαι 27 χρόνια στην πολιτική και μου έχουν συμβεί πολλά και ίσως και εγώ να έχω προκαλέσει πολλά εις βάρος των άλλων.
Τώρα που είπατε ότι έχετε και εσείς προκαλέσει πολλά σε άλλους, αληθεύει ότι προτρέπατε στελέχη του ΠαΣοΚ να θέσουν υποψηφιότητα προκειμένου να μειωθεί η δύναμη του κ. Βενιζέλου;
Δεν νομίζω ότι η πραγματικότητα δείχνει κάτι τέτοιο. Από τους ανθρώπους με τους οποίους είμαι σε επαφή και είναι γνωστοί ουδείς βάζει υποψηφιότητα, και ο κ. Σκανδαλίδης που θέτει τελικά υποψηφιότητα δεν είχε καμία επαφή μαζί μου, πέραν κάποιας συζήτησης σε πολύ αρχικό στάδιο. Αρα τα πράγματα διαψεύδουν τη φήμη αυτή. Βεβαίως η πολιτική γίνεται από ανθρώπους και οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επικοινωνούν. Θεωρώ ότι η υποχρέωσή μας να διατηρήσουμε πολιτισμένες σχέσεις μέσα στην παράταξη είναι προέκταση της υποχρέωσης να έχουμε πολιτισμένες σχέσεις γενικότερα στην κοινωνία ως έθνος, μέσα στη χώρα ολόκληρη, και αυτό αφορά και τις άλλες παρατάξεις. Αυτό σημαίνει δύο πράγματα: πρώτον, ότι δεν θα κάνουμε χαρακτηρισμούς και, δεύτερον, ότι δεν θα κάνουμε δίκες προθέσεων. Από την αρχή αυτής της ιστορίας έχω αποφύγει επιμελώς να κάνω το ένα ή το άλλο. Πολιτική κριτική πρέπει να υπάρξει, γιατί, εάν δεν υπάρξει κριτική, γιατί να υπάρχει εκλογή προέδρου μεταξύ δύο υποψηφιοτήτων; Απλώς και μόνο για να κάνουμε καλλιστεία αρχηγών;
Καλλιστεία αρχηγών είπατε; Εχετε κανέναν υπόψη σας;
Προφανώς δεν έχω κανέναν πολύ ωραίο υπόψη μου, αν εξαιρέσει κανείς τον τέταρτο υποψήφιο, τον κ. Τζιώτη, που είδα τη φωτογραφία του και είναι πολύ εμφανίσιμος. Θεωρώ ότι δεν μπορεί, χωρίς να γελοιοποιήσουμε το πολιτικό μας σύστημα, να βγαίνει ο αρχηγός του ενός από τα δύο κόμματα εξουσίας και συνεπώς επόμενος πρωθυπουργός με στοιχεία εξωτερικής εμφάνισης και πειθούς όπως είναι η ρητορεία, η ωραία φωνή, η ταχύτης εκφοράς και άλλα τέτοια. Γιατί υπάρχει μια προσπάθεια αυτά τα προσόντα να αναγορευθούν σε κύρια προσόντα. Τα θεωρώ πολύ ωφέλιμα αλλά είναι δευτερεύοντα.
Ναι, αλλά έτσι φωτογραφίζετε τον έναν από τους δύο υποψηφίους…
Φωτογραφίζω έναν οποιονδήποτε υποψήφιο με βάση όλα αυτά που λέγονται μέχρις στιγμής στη συζήτηση που διεξάγεται και την κάνει όλος ο κόσμος, και δεν θέλω να παριστάνω ότι δεν ακούω τι λέει ο κόσμος. Για μένα το κύριο προσόν ενός μελλοντικού αρχηγού του ΠαΣοΚ είναι η δυνατότητα να συντονίζει και να ενοποιεί τον χώρο και να του δίνει με νέες ιδέες και νέες προτάσεις μια κινητικότητα. Εάν από αυτές τις προτάσεις ορισμένες είναι λανθασμένες, αυτό βεβαίως αποτελεί ένα πρόβλημα. Και καλό θα ήταν προτού οι προτάσεις αυτές μπουν σε εφαρμογή να τυγχάνουν μιας συλλογικής επεξεργασίας. Συλλογικότητα λοιπόν στην ηγεσία ενός κόμματος, όπως γίνεται σε όλα τα μοντέρνα ευρωπαϊκά κόμματα, θα έλεγα ότι πρέπει να είναι το βασικό στοιχείο ενός νέου αρχηγού.
Φοβηθήκατε καθόλου για την ενότητα του ΠαΣοΚ όταν ο κ. Παπανδρέου ζήτησε ψήφο εμπιστοσύνης στην ΚΟ; Γιατί δεν αντιδράσατε τότε, γιατί δεν πήρατε θέση;
Η αλήθεια είναι πως δεν κατάλαβα ότι ο κ. Παπανδρέου ζητούσε ψήφο εμπιστοσύνης. Νόμιζα ότι είχε προτείνει να ψηφισθούν από την ΚΟ οι άνθρωποι που πρότεινε για διάφορες αρμοδιότητες, μεταξύ των οποίων και εμένα για τον ρόλο του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, και βεβαίως δεν είχα κανέναν λόγο να αντιδράσω σε μια τέτοια πρόταση. Οταν διαπίστωσα όμως ότι τα πράγματα ξέφευγαν από τον έλεγχο, έκανα την πρόταση την οποία θεωρούσα διαδικαστικά σκόπιμη, δηλαδή να ερωτηθεί εάν υπάρχει άλλος υποψήφιος πρόεδρος και, εάν δεν υπήρχε, να επιβεβαιώσουμε την παρουσία του κ. Παπανδρέου ως προέδρου της ΚΟ διά βοής. Πρέπει όμως να σας πω ότι από διάφορες πλευρές ετίθετο το ερώτημα, και δημόσια και κατ’ ιδίαν, πώς ο ηττημένος Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον νικητή Καραμανλή. Και γι’ αυτό γινόταν μια προσπάθεια να υπάρξει υφαρπαγή της ψήφου του ΠαΣοΚ μέσα σε ένα καυτό από άποψη συναισθηματικής φόρτισης διάστημα των ολίγων 24ώρων που ακολούθησαν την ήττα…
Ο κ. Βενιζέλος μίλησε για συνεργασία του ΠαΣοΚ με την Αριστερά. Αισθάνεσθε ότι λέτε τα ίδια πράγματα με τον κ. Βενιζέλο; Το ίδιο κόμμα έχετε στο μυαλό σας;
Χαίρομαι που ο κ. Βενιζέλος λέει τα ίδια πράγματα με εμένα. Εγώ το λέω από το 1990 αυτό. Νομίζω ότι η χρονική προτεραιότητα παίζει κάποιον ρόλο, το 1990 ο κ. Βενιζέλος μόλις είχε έρθει στο ΠαΣοΚ. Το πρόβλημα όμως της συνεργασίας με την Αριστερά πρέπει να αφορά συγκεκριμένους τομείς και στόχους και να πάρει τη μορφή συγκεκριμένων προτάσεων. Αν αυτό που είναι κάτω από τη φρασεολογία της συνεργασίας με την Αριστερά είναι ένα μονομερές άνοιγμα του ΠαΣοΚ προς αριστερά, πιστεύω ότι είναι λάθος.
Πιστεύετε ότι ο κ. Παπανδρέου υπονομεύθηκε το προηγούμενο διάστημα από στελέχη του ΠαΣοΚ, όπως λέγεται από πολλούς στη Χαριλάου Τρικούπη;
Δεν πιστεύω ότι είναι δυνατόν κάποιος να είναι στέλεχος σε ένα κόμμα που ασκεί αξιωματική αντιπολίτευση και να υπονομεύει το ίδιο του το κόμμα. Θα ήταν, αν θέλετε, και παράδοξο. Πιστεύω όμως ότι υπήρχαν συμπεριφορές και τρόποι λειτουργίας που δημιουργούσαν την εικόνα ότι ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά του. Ε, αυτό ήταν εκ των πραγμάτων υπονομευτικό για τον κ. Παπανδρέου και μείωνε και την επιρροή του κόμματος, γιατί ένα κόμμα που δεν έχει έναν πειστικό υποψήφιο πρωθυπουργό δεν έχει και γενικότερη απήχηση στον περίγυρό του.
Αυτό έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος;
Ολα έπαιξαν ρόλο και όλα πρέπει να εξετασθούν…
