Ομιλία στη Συνεδρίαση ΠΘ' της Συνόδου Β' της ΙΒ' Περιόδου την 17η Φεβρουαρίου 2009 επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση των Πρωτοκόλλων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της Δημοκρατίας της Κροατίας»
Ομιλία στη Συνεδρίαση ΠΘ’ της Συνόδου Β’ της ΙΒ’ Περιόδου την 17η Φεβρουαρίου 2009
επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών: «Κύρωση των Πρωτοκόλλων του Βορειοατλαντικού Συμφώνου για την προσχώρηση της Δημοκρατίας της Αλβανίας και της Δημοκρατίας της Κροατίας»
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: (Δεν ακούστηκε)
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν θα μπω σε διάλογο, κύριε Πάγκαλε, όχι για κανέναν άλλον λόγο, αλλά γιατί δεν μας επιτρέπει η διαδικασία της Βουλής να το μετατρέψουμε σε ένα ευχάριστο παράθυρο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Μα, μιλάει για μένα και …
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν μας το επιτρέπει η διαδικασία της Βουλής. Θα σεβαστώ τη διαδικασία και τον Πρόεδρο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Πάγκαλε, μόνο αν το επιτρέπει η κ. Κανέλλη.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Δεν σας διέκοψα ούτε πρόκειται να σας διακόψω. Ειλικρινά σας θαυμάζω για τον…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Άλλωστε είστε Κοινοβουλευτικός …
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: …κυνισμό σας και τον τρόπο με τον οποίο κάνετε εξαιρετικές ιδεολογικές κωλοτούμπες. Δεν με απασχολεί, δεν θα μπω σε διάλογο.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Μιλάει και με κοιτάει …
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είστε Κοινοβουλευτικός και θα απαντήσετε.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν είναι τρόπος αγόρευσης αυτός.
ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ: Βεβαίως είναι τρόπος αγόρευσης. Ο καθένας επιλέγει όποιον θέλει. Αν θέλετε, πηγαίνετε στο ΝΑΤΟ, να τα λέτε όπως σας λένε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να ηρεμήσουμε και να προχωρήσουμε.
………………………..
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν είπα αυτό. Δεν καταλάβατε τι είπα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Θα το πείτε μετά και θα το καταλάβω. Με μεγάλη χαρά θα σας ακούσω.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν είπα αυτό!
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Όχι, έθνος είναι άλλο πράγμα, κύριε Υπουργέ και θα σας το πω ξανά, γιατί τότε είχε γίνει και παρεξήγηση.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Μην μου αποδίδετε, κύριε συνάδελφε, πράγματα που δεν είπα.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Συγγνώμη, συγγνώμη, το παίρνω πίσω.
Όσον αφορά στον Ηρόδοτο -για να ακουστεί στη Βουλή των Ελλήνων και επειδή ακούστηκε η φράση ότι εμείς είμαστε με τους Αρχαίους Έλληνες και όχι με τα αίματα- σας παραπέμπω στο ότι ο ορισμός του έθνους από τον Ηρόδοτο, όπως έχει σωθεί εδώ και δυόμισι χιλιάδες χρόνια, λέει: «Ελληνικόν έθνος εόν, όμαιμον τε ομόγλωσσον, ομότροπον, κοινά τε πάτρια ιερά». Δηλαδή ο Ηρόδοτος λέει «ότι για μας τους Έλληνες αυτός που ανήκει στο ελληνικό έθνος είναι πρώτον, αυτός που έχει το ίδιο αίμα, δεύτερον, την ίδια γλώσσα, τρίτον, αυτός που έχει τα ίδια ήθη και έθιμα και τέταρτον, αυτός που έχει κοινά ιερά».
Δεν ξέρω εάν αυτό σας αρέσει. Μπορεί να μην σας αρέσει, αλλά δεν θα χρεώνετε στην Αρχαία Ελλάδα αυτά που θέλετε εσείς! Η Αρχαία Ελλάδα είναι η Αρχαία Ελλάδα και τα κείμενά της υπάρχουν και τα ξέρουμε. Θα λέτε «εμάς δεν μας αρέσουν αυτά». Δεν θα τα χρεώνετε, όμως, στην Αρχαία Ελλάδα. Σας παρακαλώ πολύ!
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Ποιος …τον Ηρόδοτο; (δεν ακούστηκε)
……………………………..
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, έχω μια απορία, τι θέμα συζητάμε;
Και αυτό γιατί κάνατε μια παρέμβαση, η οποία ενδεχομένως ήταν δικαιολογημένη, αλλά είχε προηγηθεί, όταν δεν ήσασταν εσείς στην Έδρα, αλλά ο άλλος Αντιπρόεδρος, ο κ. Σούρλας, ομιλία της κ. Κανέλλη, η οποία ήταν επί παντός επιστητού. Επετέθη ονομαστικά σε τέσσερις ή πέντε συναδέλφους, μεταξύ των οποίων μου επεφύλαξε προνομιακή μεταχείριση και βεβαίως, δεν την σταμάτησε το Προεδρείο την κ. Κανέλλη. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται σε κάποιο δέος που αισθάνεστε απέναντι σε μια ειδικής μορφής ρητορεία, η οποία αναπτύσσεται από την εν λόγω κυρία. Δεν τη σταμάτησε την κ. Κανέλλη κανείς και βεβαίως με την έννοια αυτή, ο συνάδελφος κ. Γεωργιάδης έχει κάποιο δίκιο. Διότι η εκτροπή από το άρθρο του Κανονισμού, που λέει ότι πρέπει να συζητάμε το θέμα που τίθεται στην κρίση μας και να περιοριζόμαστε στο πλαίσιο αυτό, είχε ήδη γίνει.
Άκουσα, λοιπόν, εδώ τις ομιλίες των δύο εκπροσώπων της κομμουνιστικής προέλευσης Αριστεράς, οι οποίοι μας εξήγησαν, πόσο κακό πράγμα είναι το ΝΑΤΟ. Θεωρώ δηλαδή …
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΠΑΝΙΑΣ: … (Δεν ακούστηκε)
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Μα, η μισή Βουλή είναι κομμουνιστικής προέλευσης, κύριε Μπανιά, αλλά το θέμα είναι να μην επιμένει κανείς. «Errare humanum est perseverare diadolicum» έλεγε ο Πάπας.
Είχαμε, λοιπόν, εδώ μια συζήτηση, η οποία αφορά το χαρακτήρα του ΝΑΤΟ. Είναι καλό το ΝΑΤΟ; Κάνει καλό στην ανθρωπότητα; Είναι ιμπεριαλιστικό το ΝΑΤΟ; Αναρωτιέμαι, ποιο είναι το νόημα αυτής της συζήτησης; Θα προστατεύσουμε εμείς τους λαούς της Κροατίας και της Αλβανίας, οι οποίοι διακαώς, με παμψηφία, όχι απλώς με συντριπτική πλειοψηφία, θέλουν να μπουν στο ΝΑΤΟ; Διότι αυτοί δεν έχουν το προνόμιο, ως εξερχόμενοι του κομμουνισμού, να έχουν κομμουνιστικά κόμματα οι κακόμοιροι. Εμείς έχουμε αυτήν την πολυτέλεια, αυτοί δεν την έχουν. Ακούνε κομμουνισμό και το βάζουν στα πόδια! Αυτοί, λοιπόν, ομοφώνως θέλουν να μπουν στο ΝΑΤΟ.
Και ερχόμαστε εμείς και τους λέμε όχι, εμείς, η Ελληνική Βουλή, εμείς οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, θα σας διδάξουμε ποιο είναι το εθνικό σας συμφέρον και θα σας αποτρέψουμε από τα δεινά τα οποία θα υποστείτε στο ΝΑΤΟ, δεινά που υφιστάμεθα εμείς, όντας στη θέση που είμαστε, δηλαδή απασχολώντας αυτήν τη στιγμή στο έδαφός μας περίπου το 1/3 του ενεργού πληθυσμού της Αλβανίας. Ενώ αν δεν ήμασταν στο ΝΑΤΟ και ακολουθούσαμε φιλελεύθερες και φιλάνθρωπες απόψεις όπως αυτές που ακούσαμε, προφανώς θα ήμασταν τώρα εμείς στην Αλβανία. Τουλάχιστον οι Αλβανοί είναι και δεινοί πετράδες. Εγώ δεν ξέρω τι δουλειά θα βρίσκαμε να κάνουμε!
Θυμάμαι ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είχε δοθεί μάχη επί σειρά ετών για να συναφθεί η πρώτη σχέση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Βιετνάμ. Τότε η οικονομία του Βιετνάμ δεν είχε τη σημερινή μορφή που έχει. Ήταν το δογματικό κομμουνιστικό Βιετνάμ που είχε εξέλθει από το μεγάλο απελευθερωτικό πόλεμο, στον οποίο και νίκησε ο λαός του Βιετνάμ. Είχαν κομμουνιστικό καθεστώς, κομμουνιστικό οικονομικό σύστημα, καμμία απολύτως σχέση με την Αμερική. Και είπαμε εκεί στην Ευρώπη μερικοί πιο φωτισμένοι να ρίξουμε μια γέφυρα, να κάνουμε ένα άνοιγμα. Η κ. Θάτσερ, η οποία βεβαίως ακολουθούσε την Αμερική, όπως κάνουν συνήθως οι Βρετανοί και δεν ξέρω τι άλλα προηγούμενα είχε με τους Βιετναμέζους, εμπόδιζε με τη μειοψηφία του ενός, με βέτο δηλαδή, αυτήν την εξέλιξη.
Κάποτε εκάμφθη η κα Θάτσερ, θριάμβευσαν οι προοδευτικοί, οι φιλοευρωπαίοι, οι ευρωπαϊστές και οι αριστεροί τέλος πάντων, ας το πούμε έτσι, του Συμβουλίου και έφερα ο κακομοίρης εδώ τη Σύμβαση αυτή, υπερήφανος για το κατόρθωμά μου. Και ήρθε το ΚΚΕ και μου είπε τότε στην επιτροπή της Βουλής: «Όχι, δεν θα σας επιτρέψουμε να σύρετε το λαό του Βιετνάμ σε συνάφεια με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να διαφθαρεί ο σοσιαλισμός. Εμείς, οι Έλληνες κομμουνιστές, θα προστατεύσουμε το λαό του Βιετνάμ», ο οποίος στο κάτω-κάτω της γραφής είχε νικήσει τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία της δύσης μόλις μερικά εξάμηνα πριν!
Αναρωτιέμαι, είναι σοβαρή συζήτηση αυτή; Είναι μια καθαρά εθνική συζήτηση. Εγώ βρίσκω αυτόχρημα γελοία την προσπάθεια να πείσουμε τους λαούς αυτούς ότι δεν πρέπει να αναπτύξουν την ένταξή τους στον ευρωατλαντικό χώρο, όπως επιθυμούν.
Συμφέρον έχουμε; Ενδιαφέρον πρέπει να έχουμε; Αυτή είναι η συζήτηση. Και επ’ αυτού, βεβαίως όλες οι απόψεις είναι θεμιτές.
Πιστεύω, κύριε Πρόεδρε, ότι το μεγάλο έγκλημα για την περιοχή μας, η μεγάλη ζημιά στην περιοχή μας προήλθε από τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Κατ’ αρχήν, υπέφερε ο ίδιος ο γιουγκοσλαβικός λαός ή οι γιουγκοσλαβικοί λαοί, ας το πούμε, όπως είναι σήμερα. Και πιστεύω ότι το αποφασιστικό βήμα για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας ήταν η αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Κροατίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Υπουργός τότε ήταν ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Η δικαιολογία που έδωσε ήταν ότι αν δεν γινόταν η αναγνώριση από την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αναγνώριζε μονομερώς η Γερμανία και ότι προς αυτήν την κατεύθυνση τον είχε απειλήσει ο κ. Χανς Ντίτριχ Γκένσερ, ο οποίος ήταν τότε Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας. Είναι πολύ πιθανόν όλα αυτά να είναι αλήθεια.
Πάντως γεγονός παραμένει ότι υπήρξε η αποσύνθεση της Γιουγκοσλαβίας, ενώ θα μπορούσε ίσως, όχι η ίδια η Γιουγκοσλαβία, αυτή του Τίτο και του κομμουνισμού, αλλά μια άλλη Γιουγκοσλαβία, μια χαλαρότερη ομοσπονδία ή μια κάποια συνομοσπονδία να αποτελέσει πραγματικά την ατμομηχανή της δυτικοανατολικής Ευρώπης προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Οι ζημιές που πάθαμε από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας σε οικονομικό, σε πολιτικό και σε πολιτιστικό, θα έλεγα, επίπεδο, είναι ανυπολόγιστες. Η ιστορία πήγε πίσω στην περιοχή μας και τώρα γίνονται οι πρώτες προσπάθειες για να ξαναβάλουμε τους λαούς αυτούς στην ορθή πορεία που είναι η ευρωπαϊκή ενοποίηση, η ασφάλειά τους στο δυτικό πλαίσιο, όπως οι ίδιοι επιθυμούν.
Οι Κροάτες δεν είναι γείτονές μας. Αλλά όταν μιλάμε για τις πατροπαράδοτες σχέσεις της Ελλάδας με τη Γιουγκοσλαβία, μιλάμε μόνο για τους Σέρβους; Ποιος το είπε αυτό; Μιλάμε για όλους τους γειτονικούς λαούς. Με όλους αυτούς είχαμε πατροπαράδοτες φιλικές σχέσεις, άρα και με τους Κροάτες.
Θέλω να τονίσω ότι η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα αγαπητή στην Κροατία, όπως μου έχει δοθεί επανειλημμένα η ευκαιρία να διαπιστώσω, ότι η Κροατία έχει έναν έντονα μεσογειακό χαρακτήρα, λόγω της μεγάλης ακτογραμμής της και πολλά κοινά χαρακτηριστικά με εμάς απ’ αυτήν την άποψη. Μπορεί να υπάρξει ευρύτατη συνεργασία στον τουρισμό. Πρέπει κάποτε να προωθήσουμε αυτόν τον αυτοκινητόδρομο της δυτικής ακτής των Βαλκανίων, ο οποίος θα περνάει από την Ήπειρο και τη Δυτική Ελλάδα, θα είναι προέκταση δηλαδή του αυτοκινητοδρόμου που εμείς κατασκευάζουμε προς τα δυτικά μας σύνορα και πρέπει να αυξήσουμε τις ανταλλαγές μας. Όλα αυτά προωθούνται μέσα από την ανάπτυξη άλλων θέσεων.
Η Αλβανία. Σε τι έγκειται η δυσκολία που έχουμε με την Αλβανία; Υπάρχουν προβλήματα που αφορούν την άσκηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων που ανήκουν στη Μειονοτική Κοινότητα, την οποία η Αλβανία έχει αναγνωρίσει και έχουν αναγνωρίσει επίσης όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, οι οποίοι ασχολούνται με τα ζητήματα αυτά; Πρέπει να τεθούν τα ζητήματα αυτά από την Κυβέρνηση, να τεθούν ενεργά. Χάρηκα, γιατί ο κύριος Υπουργός μίλησε αποφασιστικά επί του θέματος αυτού.
Πρέπει να εκμεταλλευθούμε όλες τις δυνατότητες που μας παρέχει το νομικό πλαίσιο στο οποίο ανήκουμε, ώστε αν υπάρχουν πυρήνες τέτοιοι, όπως φαίνεται ότι υπάρχουν, οι οποίοι προσπαθούν να αναβιώσουν συνήθειες του παρελθόντος, με τις υπερβολικές αυτές ποινές, με τις υπερβολικές καταδίκες, με τις καταδιώξεις εκδηλώσεων φρονήματος, όπως είναι η χρήση της ελληνικής σημαίας, ελληνικών τραγουδιών, ελληνικών συνθημάτων και οτιδήποτε άλλο προς την κατεύθυνση αυτή, πρέπει εκεί να υπάρχει η παρέμβαση της Ελλάδος και η παρέμβαση της Ελλάδος να είναι έντονη.
Εμείς, όμως, δεν μπορούμε να έχουμε μια σχέση, η οποία θα στηρίζεται στην εξίσωση προς τα κάτω των συμπεριφορών. Πρέπει να έχουμε μία σχέση, η οποία θα στηρίζεται στην ανάδειξη προς τα πάνω των συμπεριφορών. Πρέπει να είμαστε πρωτοπόροι, πρέπει να είμαστε υπόδειγμα συμπεριφοράς απέναντι σε αυτούς που μας εμπιστεύονται τη ζωή τους και την περιουσία τους, εργαζόμενοι εδώ, ζώντας στο πλευρό μας, αναπτύσσοντας όλες τους τις δραστηριότητες, ενδεχόμενα θέλοντας να παραμείνουν για πάντα στη χώρα αυτή και να αποτελέσουν μέρος του Ελληνικού Έθνους.
Άκουσα τα φιλοσοφικά του κ. Γεωργιάδη. Το όντι είπε έτσι ο φιλόσοφος, ο συγγραφέας μάλλον -γιατί ο Ηρόδοτος δεν είναι φιλόσοφος, αλλά ιστορικός- τον οποίο αναζητήσατε στα βάθη των αιώνων. Ξέρετε ότι υπάρχει ένα ερώτημα για το αν υπήρξε ο Ηρόδοτος, όπως και ο Όμηρος.
Εν πάση περιπτώσει, αν εσείς τον επικαλείστε με τόση ζέση, προφανώς ξέρετε ότι υπήρξε. Αλλά τι θα πει αυτό, κύριε Γεωργιάδη; Δεν χρειάζεται να πάμε στην αρχαιότητα. Υπάρχει και ο Αριστοτέλης που δίνει άλλο ορισμό. Αλλά, στην εποχή μας υπάρχουν δύο «σχολές σκέψεις»: Η μία θεωρεί ότι το έθνος αποτελείται από ανθρώπους που έχουν κοινό πολιτισμό, κοινή γλώσσα και συγκατοικούν στο ίδιο έδαφος και η άλλη αναζητά την «κοινότητα» του αίματος. Είναι γνωστή η σχολή αυτή, είναι η φυλετική σχολή. Και όποιος πιστεύει στην φυλετική σχολή, πρέπει να το λέει ευθαρσώς. Δεν είναι καταδικαστέος, ούτε υπάρχει στο Σύνταγμά μας ή στους νόμους μας τίποτα που να αποκλείει τις οποιεσδήποτε απόψεις και ιδέες από την ελεύθερη έκφρασή τους, ακόμα και μέσα στο Κοινοβούλιο. Θα μου επιτρέψετε όμως εμένα να μην είμαι της φυλετικής σχολής και να είμαι πατριώτης. Δεν θεωρώ ότι ένας ξένος είτε Αλβανός, είτε Φιλιππινέζος, είτε Κογκολέζος, αν έχει ζήσει δέκα ή δώδεκα χρόνια στην Ελλάδα και θέλει να γίνει Έλληνας, δεν είναι Έλληνας. Είναι Έλληνας εξίσου με εμένα και με τον κ. Γεωργιάδη, για να του κάνω και μία παρενόχληση στο τέλος της ομιλίας μου.
Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.
