Η σπίθα που ανάβει τη φωτιά

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος”, 22/12/2008

Η κρίση, όπως όλες οι κρίσεις, δεν ξεκίνησε χθες. Αργά, με βήματα μικρά και λάθη ή παραλείψεις που δεν ενοχλούσαν, προχώρησε. Ηταν όμως η κυβέρνηση Καραμανλή που, κατά τη συνήθη πρακτική της, όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να την προλάβει αλλά την οδήγησε διά της αναβλητικότητας, της ατολμίας, της αμεριμνησίας και της υστεροβουλίας της σ’ ένα πρωτοφανές και ανεξέλεγκτο ξέσπασμα.

Εκτυλίσσεται μπροστά μας ένα τεραστίας σημασίας φαινόμενο. Η έκτασή του, η διάρκειά του, η διεθνής εντύπωση που προκάλεσε αλλά και η σημασία που του αποδίδουν η διανόηση, ο Τύπος και ο πολιτικός κόσμος δείχνουν ότι η κυβέρνηση και η ελληνική κοινωνία γενικότερα είναι αντιμέτωπες με κάτι που πριν από λίγες μέρες θα φάνταζε αδιανόητο. Αδιανόητο ως προς τη μορφή που πήρε το ξέσπασμα της κρίσης, όχι ως προς την ίδια την κρίση.

Οι αιτίες βεβαίως είναι πολλές, αλληλοσυμπληρούμενες και αλληλοτροφοδοτούμενες, όπως συμβαίνει άλλωστε σε κάθε τέτοιου μεγέθους κοινωνικό φαινόμενο. Μπορούμε όμως να ξεχωρίσουμε τρεις:

1 Η χρεοκοπία του εκπαιδευτικού συστήματος. Ζητάμε τα δημόσια σχολεία να παραμείνουν ανοιχτά, αλλά παραβλέπουμε ότι αρκεί να μιλήσουμε με κάποιους νέους από αυτούς που διαδηλώνουν για να καταλάβουμε ότι μέσα στις τάξεις δεν γίνεται τίποτα. Καθηγητές και μαθητές έχουν παραιτηθεί από τους ρόλους τους, έχουν παραιτηθεί από το δημόσιο σχολείο. Εχει καταργηθεί η δωρεάν παιδεία. Ολη η δουλειά γίνεται στα φροντιστήρια. Στις σχολικές αίθουσες, απλώς, οι καθηγητές προσποιούνται ότι διδάσκουν και οι μαθητές ότι μαθαίνουν. Αυτή είναι δυστυχώς η πραγματικότητα και όλοι όσοι αρνούνται να την αντιμετωπίσουν, ειδικά οι εκπαιδευτικοί, είναι απλώς συνεργοί στις ακρότητες που βλέπουμε αυτές τις μέρες.

2 Δεν υπάρχει Αστυνομία στη χώρα μας. Η Αστυνομία είναι βαθύτατα διχασμένη και μαστίζεται από ένα πρωτόγονο κομματισμό. Οι αστυνομικοί είναι ανεκπαίδευτοι, δειλοί, και ως εκ τούτου όταν τους δίνεται η δυνατότητα να αντιδράσουν γίνονται βίαιοι και επικίνδυνοι.
Τα όρια μεταξύ νομιμότητας και αδιαφορίας για το κοινό συμφέρον δεν είναι σαφή και τα συμπτώματα της βαθιάς κρίσης που περνά η Αστυνομία είναι επανειλημμένα. Είναι απλώς γελοίοι αυτοί που κάνουν ότι ανακαλύπτουν τώρα ότι δεν έχουμε Αστυνομία.
Παρά τη φιλοτιμία των εκάστοτε υπουργών και τις προσπάθειές τους, το αποτέλεσμα δυστυχώς είναι η ανυπαρξία μιας αστυνομίας που να μπορεί να επιτελέσει την αποστολή της σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους νόμους.

3 Η γενικότερη πολιτική και ηθική χρεοκοπία στην οποία οδήγησε η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή. Η γενικότερη αίσθηση, δηλαδή, ότι μια κυβέρνηση που δεν εξασφαλίζει τίποτα απ’ όσα θεωρούνται δημόσια αγαθά, όπως ευημερία, ασφάλεια και δημόσιες υπηρεσίες σε καλή κατάσταση, επιμένει με αναίδεια και πρωτόφαντη αλαζονεία να παραμένει γαντζωμένη με χίλια νύχια στην εξουσία, ενώ έχει χάσει τη λαϊκή πλειοψηφία. Και το κάνει αυτό την ίδια στιγμή που ο δημόσιος πλούτος λεηλατείται από στελέχη όλης της κομματικής ιεραρχίας της.

Αυτές οι τρεις αιτίες δημιούργησαν μια κατάσταση εξαιρετικά επικίνδυνη και εύφλεκτη. Σαν να υπήρχε ένας χώρος εκτεθειμένος, ανοιχτός, και σιγά-σιγά γέμισε με ξερόκλαδα και χαρτιά που σκέπασαν, έτσι ώστε να μη φαίνεται με την πρώτη ματιά, ένα μπιτόνι γεμάτο βενζίνη. Ενας σπινθήρας, η πρώτη φλόγα, έλειπε. Αυτός ο σπινθήρας ήταν ο φόνος ενός δεκαεξάχρονου μαθητή, ενός θύματος εξ ορισμού συμπαθητικού λόγω ηλικίας και περιστάσεων.

Τότε η φωτιά άναψε μεμιάς και οι κυβερνητικοί χειρισμοί την έθρεψαν γιατί η κυβέρνηση αρνήθηκε ενσυνείδητα να τη σβήσει, με στόχο ν’ αποφύγει το πολιτικό κόστος, που όμως έχει ήδη επέλθει γι’ αυτήν κατά τρόπο ανεπανόρθωτο.

Share

Δημοσιογράφος: Τάσος Παππάς

Τίτλος Πρώτης Σελίδας

«Ο ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική αλητεία»

Ο πρωθυπουργός ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για το σκάνδαλο του Βατοπεδίου. Σας αρκεί;

Διαπιστώνω ένα διαζύγιο ανάμεσα στην κοινή γνώμη και σ’ αυτούς που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη…

Δηλαδή;

Οι δημοσιογράφοι είστε η μόνη ομάδα ανθρώπων στην κοινωνία που εντυπωσιάστηκε από την ομολογία του πρωθυπουργού…

Και οι βουλευτές της Ν.Δ….

Μπα, μη το λέτε, από συζητήσεις που κάνω μαζί τους δεν είμαι τελείως σίγουρος. Το κοινό αίσθημα ήταν ότι αυτή η ομολογία ήταν τουλάχιστον καθυστερημένη, ανεπαρκής και οδηγεί στο τραγικό για τον κ. Καραμανλή ερώτημα ότι αφού αυτό συνέβη, γιατί δεν βγάζει τα αναγκαία συμπεράσματα; Γιατί δεν παραιτείται;

Μου λέτε ότι το λογικό επόμενο θα ήταν να πάει σε εκλογές;

Ε, βέβαια, διότι έκανε το κολοσσιαίο λάθος να μην αντιληφθεί τη σημασία μιας τόσο σοβαρής υπόθεσης. Εδώ έχουμε τη συνέχιση αυτής της φοβερής θεωρίας που στηρίζει και δικαιολογεί ως ιδεολογία λειτουργούσα την κυβερνητική αλαζονεία και αναλγησία.

Τι εννοείτε;

Υπάρχουν ορισμένες καινοφανείς απόψεις τις οποίες η κυβερνώσα παράταξη επιστρατεύει σε καιρούς δύσκολους. Μια τέτοια άποψη είναι αυτή που λέει πως ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό. Πρωτοφανής και εντυπωσιακή άποψη γιατί αφήνει τη δυνατότητα, όλες οι δραστηριότητες που δεν απαγορεύονται ρητά από το νόμο να επιβραβευτούν, έξω από κανόνες ηθικής, αισθητικής, καλής συμπεριφοράς, καλών τρόπων. Η ζωή όμως δεν είναι έτσι ούτε βεβαίως η πολιτική. Το να είσαι ανάλγητος και αδίστακτος στις κοινωνικές σχέσεις σου δεν το απαγορεύει κανένας νόμος. Ομως όταν είσαι εκπρόσωπος του λαού πρέπει να προσέχεις πώς συμπεριφέρεσαι.

Έχετε μια ερμηνεία γιατί ο πρωθυπουργός αργεί να λάβει αποφάσεις;

Γιατί πολλές από τις καταστάσεις είναι δύσκολες και επικίνδυνες γι’ αυτόν και την παράταξή του, αλλά και γιατί είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει η ισορροπία και η σιγουριά. Είναι σωστό να υπάρχει ισορροπία και σιγουριά στην κοινωνία, αλλά φοβούμαι ότι για να κυβερνήσεις πρέπει να είσαι και ριψοκίνδυνος, να αποτολμάς δράσεις και ενέργειες. Αν δεν το κάνεις αυτό τότε δεν είσαι καλός κυβερνήτης, γιατί δεν ανοίγεις καινούργιους δρόμους, απλώς αναπαράγεις την υφιστάμενη κατάσταση. Κι αυτό κάνει ο κ. Καραμανλής εδώ και πέντε χρόνια. Δεν υπάρχει ούτε ένας τομέας που να μπορούν να πουν ότι έκαναν μια σοβαρή τομή.

Θα κατηγορηθείτε ως ισοπεδωτικός.

Μια κυβέρνηση που ήρθε στην εξουσία καταγγέλλοντας τις σπατάλες της κυβέρνησης Σημίτη -αν είναι δυνατόν να καταγγέλλει κανείς τον Σημίτη για σπατάλες, είχε ελαττώματα, αλλά σπάταλος δεν ήταν- εν πάση περιπτώσει αυτή η κυβέρνηση δεν έχει μειώσει ούτε ένα κεφάλαιο δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, ού τε ένα, πλην των δημοσίων επενδύσεων! Δηλαδή κάνει ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτό που είχε υποσχεθεί.

Αναρωτιέμαι με ποιον άλλο τρόπο, εκτός από την υπερβολή, μπορεί μια αντιπολίτευση να γίνει κυβέρνηση…

Κοιτάξτε, εγώ έζησα και τα δύο κυβερνητικά προγράμματα Σημίτη. Σας λέω λοιπόν, ότι και στα δύο αυτά προγράμματα, οι εξαγγελίες σε ποσοστό περίπου 80% υλοποιήθηκαν. Και, βεβαίως, ήταν ισοσκελισμένοι και ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα όλοι οι προϋπολογισμοί των κυβερνήσεων Σημίτη. Δηλαδή, θέλω να πω ότι υπάρχει μια μορφή καλής διακυβέρνησης. Γιατί αυτό που σας περιέγραψα ήταν μια καλή διακυβέρνηση.

Η σημερινή κατάσταση θυμίζει ΠΑΣΟΚ λίγο πριν από την ήττα του 2004;

Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά. Ομως υπάρχει και μια μεγάλη διαφορά: Εμείς ήμασταν κόμμα που έδειχνε αντοχή και σου επέτρεπε να ερμηνεύεις ορισμένα πράγματα. Τώρα κόμμα της Ν.Δ. δεν υπάρχει, πρόκειται για ένα σύνολο παραγόντων. Και όταν οι παράγοντες δουν ότι χάνουν το λουφέ της εξουσίας, απογοητεύονται, γίνονται αδίστακτοι και καμιά φορά υστερικοί. Αυτό που βλέπω τώρα στη Ν.Δ. είναι ένα μέγα, ένα τεράστιο ψυχόδραμα.

Θα οδηγήσει ο κ. Καραμανλής τη Ν.Δ. στις εκλογές;

Αν η Ν.Δ. ηττηθεί σαφώς στις ευρωεκλογές, τότε ανοίγει νέα εποχή για τη χώρα. Πάντως είναι νωρίς να βγάλουμε συμπέρασμα αν θα φύγει ο Καραμανλής. Εξάλλου τι μας ενδιαφέρει;

Κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, δηλαδή με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., υπάρχει περίπτωση να δούμε;

Αυτό το σχήμα δεν θα προκύψει ως ελεύθερη επιλογή, αν προκύψει, θα προκύψει ως αδήριτος ανάγκη. Αλλά γιατί να συζητάμε γι’ αυτήν την περίπτωση, αφού το ΠΑΣΟΚ προσεγγίζει το στόχο της αυτοδυναμίας;

Η αριστερά πάντως θεωρεί τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. λογική κατάληξη με βάση τα προγράμματά σας.

Φαντάζομαι ότι πολιτικοί που βλέπουν με τόση ελαφρότητα τα πολιτικά πράγματα, όπως ο Α. Αλαβάνος και ο Α. Τσίπρας, πιστεύουν ότι έτσι θα εφαρμοστεί το δόγμα τους «μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση». Βλέπουν την πολιτική ως πάρτι.

Μου λέτε ότι θα ευνοηθούν από το «μεγάλο συνασπισμό» Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ;

Ε, βέβαια. Θα είναι τότε η μοναδική αντιπολίτευση.

Ο κ. Τσίπρας υποστήριξε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ενοχλεί γιατί «χαλάει τη σούπα του δικομματισμού», την εναλλαγή των μεγάλων κομμάτων στην εξουσία.

Σας διαβεβαιώ πως πέραν των αναγκαίων απαντήσεων που δίνουμε όταν προκαλούμαστε, ουδείς ασχολείται με αναλύσεις ή θεωρίες του ΣΥΡΙΖΑ.

Είστε έτοιμοι να κυβερνήσετε;

Κανένα κόμμα δεν θα σας πει ότι δεν είναι έτοιμο. Δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος στην πολιτική.

Μόνοι σας;

Εγώ έχω πει ότι μπορούμε να συνεργαστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτός λέει «δεν μας ενδιαφέρει»…

Όποιος δεν θέλει, θα αναλάβει την ευθύνη. Πάντως, είναι πολύ επικίνδυνο να τορπιλίζεις τη μία δυνατότητα μετά την άλλη και να οδηγείς τη χώρα στην ακυβερνησία.

Ο Γ. Παπανδρέου μπορεί να γίνει καλός πρωθυπουργός;

Εγώ νομίζω ναι. Έχει μια μεγάλη θητεία σε καίρια υπουργεία, με καλές επιδόσεις που δεν αμφισβητούνται από κανέναν και επιπλέον πιστεύω ότι από τότε που ανέλαβε την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μέχρι σήμερα έχει αισθητά βελτιωθεί και ως ομιλητής και ως συντονιστής κομματικών δραστηριοτήτων. Κάνοντας μια δουλειά μαθαίνει, δεν μένει στο ίδιο σημείο.

Το κίνημα που αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες πώς το αξιολογείτε;

Θεωρώ ότι το κίνημα των πρώτων ημερών ήταν αυθόρμητο, παρεισέφρησαν όμως κακοποιά και ταραχοποιά στοιχεία, τα οποία έκαναν τις γνωστές καταστροφές και μετέτρεψαν την Αθήνα σε πρωτεύουσα χώρας του υπαρκτού σοσιαλισμού.

Δηλαδή;

Ερημιά στους δρόμους, κρυμμένα τα αυτοκίνητα, κλειδαμπαρωμένες πόρτες, ένα κλίμα φόβου και μιζέριας στους πολίτες. Επαναλαμβάνω: Τις πρώτες μέρες εκφράστηκε ένα μεγάλο κίνημα αγανάκτησης της νεολαίας απόλυτα δικαιολογημένο. Μετά τις τρεις τέσσερις πρώτες μέρες οι μαθητές και οι φοιτητές αποσύρονται και γι’ αυτό μειώνονται αισθητά οι διαδηλώσεις. Σήμερα έχουμε να κάνουμε με 50 άτομα στο ένα σημείο, 100 στο άλλο, δηλαδή μιλάμε για ένα φαινόμενο πολιτικής αλητείας. Ε, αυτό το φαινόμενο πολιτικής αλητείας το καθοδηγεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Βαριά κατηγορία…

Να μας πουν γιατί το κάνουν. Τα πανό στην Ακρόπολη και οι άλλες αθλιότητες μυρίζουν ΣΥΡΙΖΑ τόσο έντονα, όσο μια φτηνή κολόνια σε μια «κατάλληλη» κυρία. Δεν ξέρω τι ακριβώς θέλουν να διαπράξουν ο κ. Αλαβάνος και ο κ. Τσίπρας, αλλά θα ήθελα να μας λεχτεί επιτέλους το μήνυμα για να ξέρουμε και εμείς τι θα κάνουμε. Τι θέλουν; Μέχρι πότε νομίζουν ότι θα το πετύχουν; Πώς ανέχονται τόσα σχολεία και πανεπιστήμια να είναι κλειστά, χωρίς χρονικό όριο, χωρίς αίτημα. Εγώ δεν ξέρω τι θέλουν. Ξέρετε εσείς;


Share

Δημοσιογράφος: Α.Στιβακτάκη

Τίτλος Πρώτης Σελίδας

“Θλιβερό θέαμα ο Καραμανλής. Είναι Πρωθυπουργός του χθες”

Κύριε Πάγκαλε, πως σας φάνηκε η δήλωση του πρωθυπουργού στην Κ.Ο. της Ν.Δ. ότι αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη, επειδή στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου δεν εκτίμησε από νωρίς τις τόσο μεγάλες διαστάσεις του;

Η δήλωση αυτή έπρεπε να γίνει στη ΔΕΘ. Τώρα είναι αργά. Ακόμη και τώρα όμως θα είχε κάποιο νόημα αν συνοδευόταν και από συγκεκριμένες κινήσεις που θα αποδείκνυαν ότι πιστεύει αυτό που λέει. Δυστυχώς για μιαν ακόμη φορά είναι απλώς λόγια. Αν πάλι ήταν μια μεμονωμένη περίπτωση, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι τέλος πάντων μια φορά μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο. Αλλά δεν είναι μεμονωμένη περίπτωση. Ο Ζαχόπουλος ήταν προσωπική του επιλογή. Στο σκάνδαλο με τα ομόλογα, στο σκάνδαλο με τους κουμπάρους, στις υποκλοπές, στην αστυνομική βία και τις παράνομες απαγωγές Πακιστανών, παντού, δεν έγινε τίποτα που να αποδεικνύει ότι ο Πρωθυπουργός μάχεται πράγματι τη διαφθορά. Και τώρα κάηκε το κέντρο της Αθήνας, εξευτελίστηκε η χώρα διεθνώς, αναρχικοί ζητούν ταυτότητες από τους πολίτες στο μετρό, γιατί η κυβέρνηση διέταξε την Αστυνομία να μην κάνει τίποτα. Το αντιλαμβάνεστε αυτό; Η Αστυνομία αφήνει 500 ανθρώπους να καταστρέφουν, να καίνε και να εξευτελίζουν μια ολόκληρη χώρα γιατί ο Καραμανλής πιστεύει ότι έτσι θα έχει πολιτικό όφελος.

ΚΚΕ και ΣΥΝ «αποδίδουν» ευθύνες και στους πρώην υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, Δρυ και Φωτιάδη, υποστηρίζοντας ότι ανεξάρτητα από την αναπομπή, επί των ημερών τους άνοιξε η υπόθεση του Βατοπεδίου και κατηγορούν το κόμμα σας ότι δεν έχει το θάρρος να τις αναγνωρίσει. Εχουν βάση αυτές οι θέσεις κατά τη γνώμη σας;

Μπορούν να διαβάσουν το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ καθώς και τις δηλώσεις του Προέδρου μας στη Βουλή. Δεν έχουμε καμία αντίρρηση να διερευνηθεί οτιδήποτε, θα υπερψηφίσουμε μάλιστα σχετικό αίτημα. Καταλαβαίνω την ανάγκη τους να ταυτίσουν το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ γιατί αυτή είναι μια μόνιμη στρατηγική τους επιδίωξη αλλά όπως όλοι γνωρίζουμε, επί των ημερών του ΠΑΣΟΚ δεν έγινε καμία ανταλλαγή και οι δικοί μας Υπουργοί έστειλαν την υπόθεση στη δικαιοσύνη.

Εκτιμάτε ότι ο προϋπολογισμός του 2009 θα μπορέσει να εφαρμοστεί ή θα πρέπει να περιμένουμε και νέα εισπρακτικά μέτρα;

Μα ούτε ο ίδιος ο υπουργός Οικονομίας δεν πιστεύει ότι είναι δυνατόν να εφαρμοστεί αυτός ο προϋπολογισμός. Δήλωσε ότι δεν εγγυάται την τήρησή του. Αν σκεφθείτε ότι δεν τήρησε ούτε τους προηγούμενους για τους οποίους είχε εγγυηθεί ότι θα τους τηρήσει, μπορείτε να φανταστείτε τι πρόκειται να γίνει. Το ελληνικό κράτος θα πορευτεί στην παγκόσμια κρίση χωρίς προϋπολογισμό γιατί η κυβέρνηση θέλει να κρύψει την αλήθεια από τον ελληνικό λαό μέχρι την τελευταία στιγμή, μέχρι να μην μπορεί να γίνει αλλιώς. Την κρύβει από τον ελληνικό λαό, αλλά δεν μπορεί να την κρύψει και από τη διεθνή αγορά χρήματος, γι’ αυτό και δανειζόμαστε με τους χειρότερους όρους σε όλη την Ευρωζώνη και μάλιστα οι όροι αυτοί χειροτερεύουν διαρκώς.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το τρίτο τρίμηνο του 2008 σημειώθηκε κάμψη του δείκτη απασχόλησης στην Ευρωζώνη, δηλαδή μιλάμε για 80.000 απολύσεις. Η κρίση μας χτυπάει τη πόρτα;

Ψυχολογικά την έχουμε προεξοφλήσει την κρίση. Στην πράξη θα δούμε το σκληρό της πρόσωπο από την άνοιξη και μετά. Αν αυτή η κυβέρνηση είχε πράξει στοιχειωδώς τα δέοντα τουλάχιστον θα είχαμε κάποιες άμυνες. Όπως όμως αποδεικνύει και η πρόσφατη ομιλία του κ.Καραμανλή στην ΚΟ της ΝΔ, 5 χρόνια μετά εξακολουθούν να φέρονται και να κινούνται λες και είναι αντιπολίτευση, σαν να είναι κάποιοι τρίτοι, ανεύθυνοι παρατηρητές που η μόνη τους δουλειά είναι να περιγράφουν τα πράγματα. Ειλικρινά δεν είναι θλιβερό το θέαμα ενός Πρωθυπουργού που ακόμα έχει ως κεντρικό επιχείρημα πόσο χάλια ήταν τα πράγματα όταν κυβερνούσαν οι άλλοι; Ο Καραμανλής εδώ και 5 χρόνια συνομιλεί με το παρελθόν. Είναι ο Πρωθυπουργός του χθες.

Οι νέοι, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες έχουν βγει στους δρόμους και διαμαρτύρονται όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και επειδή δεν βλέπουν ελπίδα για καλύτερες μέρες. Περιμένετε και νέο κύκλο κοινωνικής αναταραχής;

Τα πράγματα θα δυσκολέψουν περισσότερο και η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στην κυβέρνηση όχι μόνο γιατί δεν έκανε ό,τι όφειλε να κάνει αλλά και γιατί επενδύει στην κοινωνική αναταραχή ώστε να δημιουργήσει συνθήκες φόβου και ανασφάλειας που πιστεύει ότι θα την ευνοήσουν εκλογικά. Μια οργή, όπως αυτή που ζούμε τώρα, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα έχει όφελος για την εξέλιξη των πραγμάτων στη χώρα, διότι κυριαρχείται από ένα μηδενισμό που δεν οδηγεί πουθενά. Υπάρχει πρόταση εξόδου από τη σημερινή μιζέρια και αυτή η πρόταση είναι η δική μας. Το ΠΑΣΟΚ είναι η τελευταία ελπίδα.

Το ΠΑΣΟΚ ζητά εκλογές. Πιστεύετε ο κ. Καραμανλής θα αναγκαστεί να τις προκηρύξει πρόωρα, και τι θα μπορούσε να επικαλεστεί ως επιχείρημα;

Είμαι σταθερά οπαδός της άποψης οι εκλογές να γίνονται στην προθεσμία που ορίζει το Σύνταγμα. Αυτό έχει μια βασική προϋπόθεση: η κυβέρνηση να κυβερνά. Εδώ ζούμε κάτι πρωτοφανές. Πρωθυπουργός και Υπουργοί έχουν την εξουσία, έχουν τις όμορφες γραμματείς τους, τα ψηλά τους παλικάρια για σωματοφύλακες και τα μαύρα τους αυτοκίνητα αλλά δεν παίρνουν αποφάσεις. Αφήνουν τα θέματα να τα λύνουν οι υπάλληλοι και η ζωή. Η χώρα δεν μπορεί να πορευτεί έτσι. Ο Καραμανλής θα αποφύγει όσο μπορεί τις πρόωρες εκλογές διότι όπως είπε κι ο ίδιος τις στιγμές της μεγάλης του έπαρσης μέσα στο κοινοβούλιο «λαγός τη φτέρη έσειε κακό της κεφαλής του».

Οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν σταθερό προβάδισμα του ΠΑΣΟΚ με τάση διεύρυνσης της ψαλίδας από τη Ν.Δ. Η αυτοδυναμία είναι εφικτή και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Είναι εφικτή. Μόνη προϋπόθεση είναι το ΠΑΣΟΚ να επιμείνει στη θεσμική αντίληψη των πραγμάτων και να δουλέψει σοβαρά για να πείσει ότι μπορεί να κυβερνήσει χωρίς να κάνει τα ίδια λάθη.

Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο για να κυβερνήσει;

Ναι.

Πάντως στους κόλπους του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν ισχυροί προβληματισμοί, για το τι θα παραλάβει σε περίπτωση που θα κερδίσει τις εκλογές. Δεδομένης και της παγκόσμιας κρίσης, πολλοί σημειώνουν ότι οι πολίτες δεν θα δώσουν περίοδο χάριτος στην επόμενη κυβέρνηση. Τι λέτε;

Το ΠΑΣΟΚ θα αναλάβει σε περίοδο γενικευμένης κρίσης. Γι’ αυτό έχω μιλήσει πολλές φορές για την ανάγκη σχηματισμού μιας πλειοψηφίας ευρύτερης από την αυτοδύναμη πλειοψηφία μας στη Βουλή. Δυστυχώς όμως η πλειοψηφία του Συνασπισμού εξακολουθεί να κινείται στις αδιέξοδες λογικές του πεζοδρομίου. Το πεζοδρόμιο δεν θα κυβερνήσει αυτή τη χώρα.

Επομένως οι μετεκλογικές συνεργασίες σε κυβερνητικό επίπεδο, αποκτούν ενδεχομένως τώρα μεγαλύτερη σημασία σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες;

Θα είχαν μεγαλύτερη σημασία αλλά δεν υπάρχει καμία βάση γιατί δεν υπάρχει καμία θέληση από τον Συνασπισμό. Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν διαφορές να είστε σίγουροι ότι θα τις έβρισκαν μόνο και μόνο για να βρουν μια δικαιολογία για να πουν όχι. Κρίμα γιατί για μια ακόμα φορά οι ηγεσίες της Αριστεράς προτιμούν το ρόλο του θύματος, του εκ των προτέρων ηττημένου και τελικά ανεύθυνου για την εξέλιξη των πραγμάτων παρά εκείνον που μπορεί να διαμορφώσει την ιστορία.


Share

Είναι υπαρκτός για την Ελλάδα ο εξ Ανατολών κίνδυνος;

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατική” της Ρόδου, 14/12/2008

Υπάρχει μια αλήθεια εξίσου κυνική και προφανής η οποία σπανίως συζητείται. Η ευμάρεια και η ανάπτυξη της νοτιοανατολικής Ευρώπης μπορεί να αποκτήσει φρενήρεις ρυθμούς μόνο αν μειώσουν σημαντικά τα εμπόδια στις μεταξύ τους οικονομικές σχέσεις στην κατεύθυνση διευκόλυνσης συναλλαγών, επενδύσεων και μετακινήσεων ανθρώπινου δυναμικού. Από μια τέτοια προοπτική έχουν όλοι να κερδίσουν. Όχι το ίδιο αλλά πάντως θα κερδίσουν.

Ποια είναι η κατάσταση σήμερα;

Μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας η οικονομική συνεργασία σύντομα θα λάβει ρυθμούς καταιγιστικούς και νέος πλούτος θα δημιουργηθεί και από τις δύο πλευρές των συνόρων. Ανάλογη πορεία θα ακολουθήσουν και οι σχέσεις με την Ρουμανία. Δυστυχώς η Αλβανία, η Σερβία και τα Σκόπια για διαφορετικούς λόγους θα παραμείνουν εκτός για λιγότερο ή περισσότερο χρόνο. Τελικά όμως θα μπουν σ’ αυτό το παιχνίδι γιατί κοινή στρατηγική τους απόφαση είναι η ένταξη στην Ε.Ε.

Υπάρχει μόνο μια χώρα η οποία δεν προτίθεται να μπει παρά μόνο αν έχει εξασφαλίσει ότι θα κυριαρχήσει. Με αμιγώς οικονομικούς όρους δεν έχει τέτοια δυνατότητα. Στις τσέπες τους έχουν την τουρκική λίρα ενώ η Ελλάδα έχει το ευρώ. Αντιλαμβάνονται επίσης ότι μια τέτοια προοπτική συνεργασίας διασφαλίζει την ειρήνη, αυξάνει τον πλούτο και λειτουργεί αποτρεπτικά σε κάθε απόπειρα αναδιανομής ισχύος στην περιοχή με τη χρήση βίας.

Συγχρόνως στο εσωτερικό της, η Τουρκία έχει να αντιμετωπίσει το Κουρδικό ζήτημα, τους Αλεβίτες, τους συντηρητικούς μουσουλμάνους και φυσικά, τεράστια κοινωνικά προβλήματα όπως η πρωτοφανής μετακίνηση του πληθυσμού της από τις αγροτικές περιοχές σε 3-4 πόλεις αλλά και υψηλούς ρυθμούς γεννητικότητας που εντοπίζονται σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες με ειδικά κοινωνικοοικονομικά αλλά και εθνικά χαρακτηριστικά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι όπως υπάρχει ένα «βαθύ κράτος» ακριβώς έτσι υπάρχει και ένα «βαθύ Ισλάμ». Ένα Ισλάμ που απορρίπτει και τον Ερντογάν ως «κοσμικό», διαθέτει ευρύτατο δίκτυο επιρροής και δεν αποδέχεται τις εκλογές ως διαδικασία κατάκτησης της εξουσίας.

Ο Ερντογάν ξεκίνησε αυτοπαρουσιαζόμενος ως υπερασπιστής εκείνων που δεν είχαν φωνή, εκείνων που αναζητούσαν ένα κράτος δικαίου μέσω της ευρωπαϊκής ένταξης. Τελικά ενεπλάκη σε ένα παιχνίδι διαρκών συμβιβασμών με το στρατιωτικό, δικαστικό και διπλωματικό κεμαλικό κατεστημένο που αργά αλλά σταθερά τον οδηγεί στην απονομιμοποίησή του ακριβώς στα μάτια εκείνων που ήταν η ελπίδα τους.

Η Τουρκία είναι μια κατακερματισμένη κοινωνία, ένα έθνος σε διαρκή αναζήτηση ταυτότητας που δεν μπορεί να κλείσει τους λογαριασμούς με το παρελθόν του (πχ αρμενική γενοκτονία), ένα κράτος που για να υπάρχει πρέπει να καταπιέζει, να συνθλίβει τους πολίτες του και μια οικονομία που διατηρείται στη ζωή μόνο χάρη στη διαρκή παρέμβαση του ΔΝΤ και των ΗΠΑ.

Την ίδια στιγμή η τουρκική ελίτ εξακολουθεί να ονειρεύεται το οθωμανικό παρελθόν. Η μόνη χώρα που μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην αναβίωση του «Μεγάλου Τούρκου» όπως οι ίδιοι αυτάρεσκα αυτοπροσδιορίζονται, είναι η Ελλάδα.

Η Τουρκία δεν είναι ούτε ο γίγαντας που προσποιείται ότι είναι ούτε φυσικά ένας χάρτινος πύργος που θα πέσει με το πρώτο αεράκι. Είναι όμως η μοναδική πραγματική γεωστρατηγική απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Για δυο λόγους. Πρώτον γιατί αντιμετωπίζει τεράστια εσωτερικά προβλήματα που μπορεί να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Πχ ένας εμφύλιος πόλεμος θα σήμαινε ότι εκατομμύρια πρόσφυγες θα αναζητούσαν καταφύγιο στην Ελλάδα. Δεύτερον γιατί επέστρεψε στην οθωμανική λογική που επιδιώκει την ευμάρεια όχι μέσω της οικονομικής ανάπτυξης αλλά της απόσπασης πλούτου με τη βία.

Η Ελλάδα οφείλει να συνεχίσει την πολιτική ένταξης σε ισχυρές συμμαχίες, να επιταχύνει την οικονομική της ανάπτυξη, να εμβαθύνει το δημοκρατικό της πολίτευμα και να πείσει ότι ξέρει να δίνει σε όλους ευκαιρίες να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις δεν θα έχουμε ποτέ την δυνατότητα να επενδύσουμε τα απαραίτητα χρήματα που χρειάζονται για να διαθέτουμε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις αλλά και δεν θα έχουμε το αναγκαίο ποιοτικό προβάδισμα απέναντι στην αναμφισβήτητη ποσοτική ανωτερότητα της Τουρκίας.

Share

Δημοσιογράφος: Β.Σκουρής

Πρόωρες Εκλογές το 2010 με αφορμή τον Πρόεδρο

Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να πάει σε Προανακριτική κ.Πάγκαλε;

Είναι μια θέση που είχαμε υιοθετήσει, όταν γνωρίζαμε πολύ λιγότερα πράγματα για το βάθος και την πολυπλοκότητα της υπόθεσης του Βατοπεδίου. Με τα στοιχεία που διαθέτουμε, έχω την εντύπωση ότι πρέπει να επανέλθουμε σ’ αυτή την πρόταση. Πρέπει να επιμείνουμε, μαζί με άλλες πολιτικές δυνάμεις, ώστε να έχουμε αποτέλεσμα. Και ελπίζω να συμφωνήσει στη διερεύνηση και η πλειοψηφία, που δεν βλέπω για ποιο λόγο επιμένει στην πολιτική της συγκάλυψης.

Η διαδοχολογία στη ΝΔ θα συνεχιστεί;

Το… πυρηνικό όπλο Καραμανλής μπαίνει σε αχρηστία. Προφανώς, αυτό ανοίγει μια συζήτηση ενδοπαραταξιακή. Δεν ξέρω αν θα πάρει τη μορφή της διαδοχολογίας αλλά, φυσικό δεν είναι; Πάντως η συζήτηση αυτή αρχίζει να γίνεται στη ΝΔ, πολύ καθυστερημένα κατά την άποψή μου και πολύ διστακτικά, γιατί δεν έχουν παράδοση δημοκρατικής λειτουργίας στο κόμμα τους. Μοιραία κάποια στιγμή το θέμα θα τους ξεφύγει. Πέραν αυτού, είναι προφανές ότι κάποιοι φιλοδοξούν να γίνουν διάδοχοι του κ.Καραμανλή, που είναι 11 χρόνια αρχηγός της ΝΔ, αρκετά χρόνια Πρωθυπουργός και κάποιοι θεωρούν ότι ήρθε η ώρα τους.

Για σας πιο επικίνδυνος αντίπαλος είναι ο κ.Αβραμόπουλος ή η κ.Μπακογιάννη;

Εμένα μ’ ενδιαφέρει αυτός που θα είναι λιγότερο επικίνδυνος για τον τόπο. Και γι’ αυτό με ενδιαφέρουν οι ιδέες και οι προτάσεις του, η υπόσχεση που δίνει και η έως τώρα πορεία του. Πώς θα είναι συνεπής με τις πολιτικές θέσεις που υιοθετεί;

Το λέγω γιατί γνωρίζετε πολύ καλά και την κ.Μπακογιάννη και τον κ.Αβραμόπουλο.

Και τους δύο τους γνωρίζω πολύ καλά, αλλά δεν πρόκειται να πάρω θέση υπέρ του ενός ή του άλλου. Βεβαίως τα συμπεράσματα που θα βγάλουμε ανάλογα με το ποιος θα αντικαταστήσει τον κ.Καραμανλή, αν κάποιος τον αντικαταστήσει, θα είναι συμπεράσματα σοβαρά και σε σχέση με τις θέσεις και την πολιτική φυσιογνωμία που θα αναπτύξει ως αρχηγός. Άλλωστε, αρχή άνδρα δείκνυσι. Δεν είναι όμως πάντα ίδιος ο πολιτικός όταν γίνεται αρχηγός. Όπως και ο κ.Καραμανλής, ως πρόεδρος της ΝΔ, δεν είναι ίδιος με τον Κώστα που γνωρίζαμε στη Θεσσαλονίκη.

Το ΠΑΣΟΚ θα προτείνει εκλογές αν η ΝΔ δεν δεχθεί Προανακριτική;

Δεν έχει νόημα αυτό. Και να τις προτείνουμε, δεν μπορούμε να τις επιβάλουμε.

Έχετε μπροστά όμως την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας…

Όντως. Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας είναι μια ευκαιρία για να ξεκαθαρίσει η πολιτική κατάσταση. Πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ θα λάβει υπόψη του τα πρωτεύοντα πρώτα και τα δευτερεύοντα μετά. Και το πρωτεύον για την πολιτική κατάσταση της χώρας είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού και κυρίως το βιοτικό του επίπεδο. Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί να γίνει αργότερα, να προηγηθούν οι εκλογές, σύμφωνα με διαδικασίες που προβλέπει το Σύνταγμα. Πρόεδρο της Δημοκρατίας μπορούμε να ψηφίσουμε μετά τις εκλογές. Συνεπώς στην προεδρική εκλογή, ο καθένας θ’ αναλάβει τις ευθύνες του.

Κύριε Πάγκαλε ο κ.Αλογοσκούφης δηλώνει αισιόδοξος για την πορεία της οικονομίας…

Ο κ.Αλογοσκούφης (γέλια). Με συγχωρείτε που γελάω. Αλλά έχετε ακούσει ποτέ τον κ.Αλογοσκούφη να δηλώνει απαισιόδοξος για κάτι; Ο κ.Αλογοσκούφης παραποιεί την πραγματικότητα. Έχει αναίδεια χιλίων πιθήκων. Δεν αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένα όριο και στην παραποίηση της πραγματικότητας.

Ο κίνδυνος παρέμβασης του ΔΝΤ υπάρχει στην οικονομία;

Όχι, γιατί είμαστε στο ευρώ. Αν είχαμε την δραχμή θα είμαστε ήδη στο ΔΝΤ. Το ευρώ, από αυτή την πλευρά, μας διασώζει, αφού μας επιτρέπει να διατηρούμε και να αυξάνουμε πχ το έλλειμμα ισοζυγίου πληρωμών. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το κάνουμε επ’ άπειρον ή μέχρι οιουδήποτε ύψους, αλλά έχουμε δυνατότητες με το ευρώ που δεν είχαμε με την δραχμή.

Πυροτέχνημα ο Τσίπρας

Πιστεύετε στην Κουμουνδούρου ότι “αποσύρουν” σιγά σιγά τον κ.Τσίπρα;

Ο κ.Τσίπρας ήταν ένα φαινόμενο καθαρά μιντιακό. Όπως όλα τα μιντιακά φαινόμενα είχε ένα χαρακτήρα πυροτεχνήματος. Ξέρετε πόσο ωραίο πράγμα είναι ένα πυροτέχνημα, δεν υπάρχει κανείς νομίζω που να διατηρεί ένα εκατοστόμετρο παιδικής ψυχής και να μην μένει άναυδος μπροστά σε πυροτεχνήματα. Εγώ ξετρελαίνομαι όταν τα βλέπω.

Αλλά το πυροτέχνημα κρατάει πάρα πολύ λίγο. Ίσως αυτό να είναι και η γοητεία του. Έχω την εντύπωση ότι πολύς κόσμος ανακάλυψε, με κατάπληξη και δυσαρέσκεια, ότι ο νέος πολιτικός αρχηγός είχε μια απαρχαιωμένη πολιτική γνώση και γλώσσα.

Ήταν ένας παλιός κομμουνιστής, ούτε καν της περιόδου του Πολυτεχνείου, αλλά από παλιά, πολύ παλιά. Απλά τέτοια γλώσσα και σκέψη διαθέτει ήδη το ΚΚΕ με την κ.Παπαρήγα και τους συνεργάτες της. Γιατί να υπάρχει και στον Συνασπισμό; Ζημιά κάνει, καλό δεν κάνει…


Share