Συνέντευξη στην εφημερίδα "Πατρίς", 03/12/2006


Δημοσιογράφος: Π.Αβραμόπουλος

Τίτλος Πρώτης Σελίδας

“Η κυβέρνηση περιμένει να λύσει τα προβλήματα ο χρόνος”


Σχόλιο Εφημερίδας

Τον αποκάλεσαν «τσουνάμι» για την κατακλυσμιαία πολιτική παρουσία του, που συμπαρασύρει στο διάβα της τα πάντα. Συνάμα όμως εχθροί και φίλοι του αναγνωρίζουν τον επίζηλο δείκτη πολιτικής ευφυΐας  που διαθέτει, αποτιμώντας τον ως ένα βασικό πυλώνα της κεντρικής πολιτικής μας σκηνής. Ο Θεόδωρος Πάγκαλος ανοίγει την καρδιά του στους αναγνώστες της εφημ. «ΠΑΤΡΙΣ» και επιχειρεί μια πανοραμική κάτοψη του ελληνικού πολιτικού τοπίου, αλλά και των διαρκώς διαμορφούμενων διεθνών εξελίξεων.


Κύριε  Πάγκαλε δίκην της επίζηλης κατάρτισης και της πολιτικής σας παιδείας πολλοί σας προσομοιάζουν με τον Περικλή, άλλοι πάλι λόγω της ρηξικέλευθης και κατακλυσμιαίας παρουσίας σας, σας προσομοιάζουν με τον Αλκιβιάδη. Τελικά πέραν της αδιαμφισβήτητης παιδείας σας, ποιο είδος της πολιτικής μας πανίδας εκπροσωπείτε;

Ευχαριστώ όλους όσοι θεωρούν ότι πρέπει να καταφύγουν σε τέτοιου είδους παραδείγματα για να περιγράψουν την πολιτική μου παρουσία αλλά τα θεωρώ εντελώς υπερβολικά. Βέβαια αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που κυρίως θέλουν να μεταχειριστούν είναι η δύναμη του παραδείγματος για να προσεγγίσουν την σημερινή πολιτική συγκυρία αλλά νομίζω ότι αυτή η μεθοδολογία δεν είναι η σωστή. Σήμερα θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για πολιτικούς που ανέρχονται και επιβιώνουν δια της επιδέξιας σιωπής, πολιτικούς που μιλούν μόνο όταν δεν έχουν εκείνο που φαντάζονται ότι τους αξίζει και πολιτικούς που λένε εκείνο που πιστεύουν έστω κι αν καταβάλλουν πρόσκαιρο πολιτικό κόστος. Το πού ανήκει ο καθένας μας το κρίνουν οι πολίτες, όχι εμείς οι ίδιοι.

Στο πεδίο της εσωτερικής μας πολιτικής κύριε υπουργέ εγκαλείται τη Νέα Δημοκρατία ότι δεν εφαρμόζει το πρόγραμμα που επαγγέλθηκε. Η κυβέρνηση με τη σειρά της σας καλεί νοερά να αντιπαραβάλλετε τις θέσεις σας, υπονοώντας άλλοτε έλλειψη πολιτικών προτάσεων από το ΠΑΣΟΚ, ενίοτε ασάφεια στόχων. Ποια είναι η εκτίμησή σας ;

Η κυβέρνηση κυβερνά και η αντιπολίτευση αντιπολιτεύεται. Η ΝΔ αποφεύγει επιμελώς κάθε συζήτηση για την σύγκριση όσων είπε με όσα κάνει. Όταν πρόκειται να υλοποιήσει προεκλογικές της δεσμεύσεις που αφορούν τον λαό προσποιείται ότι είναι κάτι μεταξύ υπηρεσιακής κυβέρνησης και ομάδας τεχνοκρατικής διοίκησης. Όταν πρόκειται όμως να κάνει τα χατήρια των λίγων και εκλεκτών της δεν φέρεται απλώς ως κυβερνήτης αλλά ως δεσπότης. Το ΠΑΣΟΚ πρόσφατα κατέθεσε συγκροτημένη και υλοποιήσιμη πρόταση για το επίδομα θέρμανσης ή για την ανάγκη να μπει ένας φραγμός στις απίστευτες και επικίνδυνες τακτικές των τραπεζών που προσπαθούν να μας πείσουν ότι όποιος δεν έχει πάρει δάνειο είναι εκτός μόδας. Τι έκανε η ΝΔ; Απέρριψε και τις δύο μας προτάσεις. Λογικό βέβαια είναι, αφού εκείνη υποστηρίζει τα συμφέροντα των λίγων και όχι των πολλών. Η ΝΔ είναι η σημερινή κυβέρνηση και εκείνη κρίνεται και γι’ αυτά που κάνει και γι’ αυτά που υποσχέθηκε ότι θα κάνει και δεν τα κάνει.

Κύριε Πάγκαλε προσάπτεται στην κυβέρνηση ότι υπολείπεται κυβερνητικού έργου. Πάραυτα το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να καρπωθεί την κυβερνητική αδυναμία που καταγγέλλετε, ενώ και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις εξακολουθούν να δίνουν παράσταση νίκης υπέρ της κυβερνώσας παράταξης. Που έγκειται αυτή η κακοδαιμονία για το ΠΑΣΟΚ;

Η λαϊκή δυσαρέσκεια μοιάζει με το να γεμίζεις ένα ποτήρι σταγόνα-σταγόνα. Στην αρχή δεν φαίνεται καμία αλλαγή, μετά δεν θέλεις να την δεις εσύ ο ίδιος. Κάθε σταγόνα όμως που πέφτει γεμίζει το ποτήρι ώσπου ξαφνικά ξεχειλίζει και τότε τίποτα δεν σε σώνει. Το πάθαμε εμείς το 2000-2004 και τώρα βλέπω ότι η ΝΔ δίνει τον καλύτερο εαυτό της για να μας ξεπεράσει.

Κύριε υπουργέ με το χέρι στην καρδιά και όχι με φθηνή αντιπολιτευτική διάθεση που είναι μεσομακροπρόθεσμα και ατελέσφορη εν τέλει, πως αποτιμάτε τα πεπραγμένα της Νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης στη διετία που παρήλθε ;

Μια που στην αρχή ξεκινήσαμε με αναφορές στην αθηναϊκή δημοκρατία, ας αναφέρουμε έναν στίχο του Αισχύλου: Νόσημα γαρ αίσχιστον είναι φημί συνθέτους λόγους. Στην δημοτική θα μπορούσαμε να το αποδώσουμε ως εξής: Η πιο αισχρή αρρώστια είναι τα πλαστά λόγια.

Μια ερώτηση καθαρά προσωπικού χαρακτήρα. Το 1996 μια ομάδα σοβαρών στελεχών αποτιμώντας την πολυεπίπεδη παρουσία και συμβολή σας στο ΠΑΣΟΚ, σας προέκριναν για την αρχηγία του κόμματος. Έκτοτε ο Θεόδωρος Πάγκαλος έχει υποστείλει τις θεμιτές και ηθικά σύννομες προς την πελώρια προσφορά του φιλοδοξίες, για την ηγεσία του κινήματος ;

Η ζωή στάθηκε πολύ γενναιόδωρη μαζί μου. Δεν μου αρέσει να προκαλώ τους θεούς.

Ας περάσουμε όμως και στο πολύ ενδιαφέρον πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, την οποία από τη θέση του ΥΠΕΞ ευόρκως υπηρετήσατε κύριε Πάγκαλε, εστιάζοντας στο φλέγον θέμα του Κυπριακού. Με δεδομένο το ηχηρό ΟΧΙ από την κυπριακή πλευρά κύριε υπουργέ και όπως έχει διαμορφωθεί  σήμερα η διεθνοπολιτική κατάσταση, ποια πρέπει να είναι η στόχευ-ση της  ελληνοκυπριακής πολιτικής για να επιτευχθεί μια λύση εγγύτερα στις θέσεις μας ;

Με την φράση «θέσεις μας», τι εννοείτε; Τις θέσεις της Ελλάδας ή της Κύπρου; Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση μετά τις περίφημες ολιγοήμερες διακοπές του κ.Καραμανλή στην Ελβετία όταν ήταν ο καιρός των αποφάσεων και την περίεργη στάση του κ.Παπαδόπουλου, το Κυπριακό βρίσκεται και πάλι σε αδιέξοδο. Η ευκαιρία χάθηκε κύριε Αβραμόπουλε. Και αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να κάνει τίποτα απολύτως για να υπάρξει νέα ευκαιρία γιατί δεν έχει καμία διάθεση να πάρει αποφάσεις ή να χαράξει πολιτικές. Ακολουθεί την γνωστή τακτική «ο χρόνος τα λύνει όλα». Μόνο που τα λύνει εις βάρος της Ελλάδας και των συμφερόντων της.

Θα κλείσουμε την τόσο ενδιαφέρουσα συζήτησή μας κε Πάγκαλε προσεγγίζοντας τη διεθνή πολιτική σκηνή, με τα βλέμματα εστραμένα στη Μέση Ανατολή. Κύριε υπουργέ πιστεύετε ότι τελικά θα βομβαρδίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής το Ιράν ή θα βρεθεί πολιτική λύση ; Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα επέφερε άρδην, καθολική γεωπολιτική ανισορροπία. Κάντε μας μια ευσύνοπτη εκτίμηση στις διεθνείς εξελίξεις, με οδηγό την πολύτιμη πείρα σας.

Ολόκληρο το σύστημα αποφάσεων στις ΗΠΑ εδώ και χρόνια εκινείτο στην κατεύθυνση μιας επιθετικής πολιτικής απέναντι στο Ιράν. Φαίνεται ότι η εμφανής αποτυχία στο Ιράκ που μεταφράστηκε και εκλογικά αλλά και η αποτυχία των τελευταίων ισραηλινών επιχειρήσεων στο Λίβανο έχουν δημιουργήσει ρήγματα σ’ αυτή την στρατηγική. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχει εγκαταλειφθεί οριστικά. Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τον Περσικό Κόλπο. Απλώς την παρούσα χρονική στιγμή τόσο οι ίδιες όσο και ο προνομιακός τους σύμμαχος, το Ισραήλ, δεν είναι σε θέση στρατιωτικά να διεξαγάγουν νέες επιχειρήσεις. Νομίζω ότι η Ευρώπη έχει κάθε συμφέρον να πράξει ότι μπορεί για να αποφευχθεί ειδικά μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του Ιράν. Βέβαια στην περίπτωση αυτή κινδυνεύουμε να μπούμε σε έναν φαύλο κύκλο. Οι Ιρανοί βλέπουν ότι οι Αμερικανοί δεν επιτίθενται σε μια χώρα που έχει πυρηνικά όπλα, όπως η Βόρεια Κορέα. Ποιο είναι το δίδαγμα; Ότι αν θέλουν να αποφύγουν μιαν αμερικανική επίθεση θα πρέπει να αποκτήσουν πυρηνικά. Αυτός όμως είναι και ο λόγος που τόσο οι ΗΠΑ όσο και το Ισραήλ θεωρούν ότι αντιβαίνει πλήρως στην στρατηγική τους ασφάλεια. Η Ευρώπη είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να πείσει αμφότερους να μην προχωρήσουν.


Share