Ένα κόμμα που ηγεμονεύει ιδεολογικά

Ένα κόμμα που ηγεμονεύει ιδεολογικά

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Το Βήμα”, 23/9/2007

Το ΠαΣοΚ δημιουργήθηκε το 1974 όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου απέρριψε την εύκολη λύση – την αρχηγία της Ενωσης Κέντρου κληρονομικώ δικαιώματι που του προσέφεραν – και μπήκε στον μακρύ, αβέβαιης έκβασης και επίπονο αγώνα για τη δημιουργία σοσιαλδημοκρατικού χώρου στην Ελλάδα. Σήμερα ο χώρος αυτός υπάρχει και συνετέλεσε αποφασιστικά στην πρόοδο της χώρας μας στα ευρωπαϊκά πλαίσια. Θετική ήταν η δημιουργική του δράση, θετική η επίδραση στους αντιπάλους και ιδιόμορφους τρίτους, θετική και η αντιμετώπιση κρίσεων και επίλυση προβλημάτων με εσωκομματικό κόστος κατά τη διάρκεια της πορείας του.

Η δημοκρατική παράταξη προϋπήρχε και θα εκφραζόταν με έναν ή περισσότερους τρόπους. Η Ελλάδα όμως δεν θα ήταν αυτό που είναι τώρα χωρίς το ΠαΣοΚ. Οσοι ακολουθήσαμε τον Ανδρέα Παπανδρέου το 1974 μπορούμε σήμερα να είμαστε υπερήφανοι για την επιλογή μας.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου συνήθιζε να λέει ότι η πολιτική ζωή κινείται με ρεύματα, μερικές φορές υπόγεια, και ότι μόνο αν έγκαιρα διαγνώσεις την ύπαρξή τους μπορείς να επωφεληθείς ή να αντισταθείς αν χρειάζεται. Εδώ και τρία χρόνια με αξιοσημείωτη σταθερότητα οι δημοσκοπήσεις μάς έδειχναν πού πάει το ρεύμα. Προς την κατεύθυνση μιας αντικοινοβουλευτικής και υπονομευτικής για τη λειτουργία των θεσμών μεμψιμοιρίας. Πολλοί πολίτες απέρριπταν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση και μερικοί από αυτούς ήταν ως εκ τούτου υποχρεωμένοι από τη διπολικότητα του εκλογικού μας συστήματος να δώσουν μια σημαντική ίσως πολιτικά αλλά αδιέξοδη θεσμικά ψήφο.

Το βράδυ των εκλογών κανείς δεν φαντάστηκε ότι θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε σαν να μη συνέβαινε τίποτε. Τα εκλογικά αποτελέσματα με την ενίσχυση της αποχής, του πολλαπλασιασμού των ακύρων και των λευκών ψηφοδελτίων και την ισχυρή προτίμηση για την αδιέξοδη θεσμικά παρουσία του ΚΚΕ και του Συνασπισμού που δεν έχουν πρόταση συμμαχιών, επικύρωσαν τη διαπίστωση της ύπαρξης και της ισχύος της τάσης που προαναφέραμε.

Προς το ίδιο συμπέρασμα μας ενισχύει και η είσοδος του ΛΑΟΣ στη Βουλή. Για πρώτη φορά ένα λαϊκίστικο και ακραίο κόμμα της Δεξιάς έχει αυτοτελή πολιτικό λόγο και παρουσία.

Το ίδιο το βράδυ των εκλογών ο Βαγγέλης Βενιζέλος, με τη δήλωση αμφισβήτησης του Γιώργου Παπανδρέου που έκανε, έθεσε το ΠαΣοΚ σε τροχιά κρίσης και προβληματισμού.

Μερικοί ενθουσιάστηκαν με την υποψηφιότητα του Βενιζέλου. Αλλοι αγανάκτησαν γιατί βρήκαν πρόωρη και άκαιρη τη διαδικασία ανακοίνωσής της. Πολλοί, πιστεύω οι περισσότεροι, αισθάνονται παγιδευμένοι. Είναι όλοι αυτοί που δεν θέλουν να επιλέξουν πρόσωπα αλλά πολιτική. Είναι όλοι αυτοί που αρνούνται τους εκβιασμούς και τις βεβιασμένες αποφάσεις. Είναι, τέλος, όλοι αυτοί που θέλουν όχι έναν «ηγέτη» αλλά έναν πρόεδρο «primus inter pares» που θα λειτουργεί συλλογικά και θα έχει επιτελείο μόνο για τεχνοκρατικούς σκοπούς και όχι για να υποκαθιστά τα νόμιμα όργανα.

Με άλλα λόγια, θέλουν ένα ΠαΣοΚ αντίστοιχο με την πρόοδο που το ίδιο έφερε στην κοινωνία, ένα σοσιαλιστικό δημοκρατικό κόμμα ευρωπαϊκού τύπου. Ενα κόμμα που θα ηγεμονεύει ιδεολογικά, θα οδηγεί τη χώρα μπροστά και δεν θα σέρνεται πίσω από την κοινωνία.

Το ρεύμα υπάρχει. Το ρεύμα είναι ισχυρό. Ας το έχουν υπ’ όψιν τους όσοι και όποιοι διεκδικήσουν την ύψιστη τιμή να καθήσουν για ένα χρονικό διάστημα στην καρέκλα του Ανδρέα Παπανδρέου.

Share