Ομιλία Θεόδωρου Πάγκαλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση της Πρότασης Δυσπιστίας που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ κατά της Κυβέρνησης

OMIΛΙΑ

ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ

ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΔΥΣΠΙΣΤΙΑΣ

ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ

ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2008

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι εύλογο το ερώτημα και μερικών από τους παριστάμενους εδώ εκπροσώπους, οι οποίοι δεν ανήκουν στο χώρο μας, αλλά και της κοινής γνώμης όπως εκφράζεται από τον Τύπο εάν και γιατί έπρεπε να υπάρξει αυτή η πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση σήμερα.

Η απάντηση μας είναι απλή. Επιχειρείται από την κυβερνητική πλευρά η εμπέδωση της εντύπωσης ότι επήλθε και ολοκληρώθηκε με επιτυχία μια σημαντική για το μέλλον του τόπου μεταρρύθμιση, αυτή του ασφαλιστικού συστήματος και ότι επομένως άνοιξε έτσι ο δρόμος με ανάλογες μεθόδους να προχωρήσουμε και σε άλλες μεταρρυθμίσεις αντιστοίχου περιεχόμενου και ποιότητας.

Είναι κάτι που αισθανθήκαμε την υποχρέωση ως αξιωματική αντιπολίτευση να καταπολεμήσουμε με αυτή τη πρόταση δυσπιστίας. Γιατί ούτε η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος, της οποίας επίκειται η ψήφιση στο σύνολο, είναι σημαντική και θετική εξέλιξη για το ζήτημα αυτό, ούτε βεβαίως θα είναι παραδεκτές και θα οδηγήσουν τον τόπο σε καλύτερες ημέρες και σε καλύτερη ποιότητα πολιτικής ζωής άλλες τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις αν επιχειρηθούν.

Είναι ανάγκη να αποκαλύψουμε και είναι ανάγκη να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές είναι μεταρρυθμίσεις απαράδεκτες διότι είναι προς λανθασμένη κατεύθυνση, είναι αυταρχικές και δεν έχουν μακριά διάρκεια ζωής. Είναι λύσεις προσωρινές, λύσεις ευκαιριακές.

Η μεταρρύθμιση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, για όσους στοιχειωδώς γνωρίζουν την ιστορία αυτού του τόπου είναι έννοια συνυφασμένη με τη δράση και την ύπαρξη της παράταξης μας. Οι μεγαλύτερες μεταρρυθμίσεις που άλλαξαν τη μορφή της κοινωνίας μας προς το καλύτερο και απελευθέρωσαν δημιουργικές δυνάμεις του ελληνικού λαού οφείλονταν σε δικιά μας έμπνευση, δικιά μας πρωτοβουλία, δικιά μας εργασία, δικούς μας αγώνες, δικές μας θυσίες.

Είμαστε περήφανοι γιατί σήμερα οι Ελληνίδες, οι νέοι, οι εργάτες, οι αγρότες, οι μικροί επαγγελματίες -επαγγελματίες που έχουν ανάγκη από αλήθεια και διαφάνεια στην άσκηση  του επαγγέλματος τους- οι υπηρετούντες τη δικαιοσύνη, οι στρατιωτικοί μας, πολλές κατηγορίες που συγκροτούν την εθνική μας οικογένεια, μπορούν να απολαμβάνουν και να εφαρμόζουν στην πράξη μεταρρυθμίσεις που έφερε η δημοκρατική παράταξη σε αυτή τη χώρα.

Αν λοιπόν και εσείς σε μια ειλικρινή στροφή της δικιάς σας παράταξης, που κατά καιρούς έχει εκφράσει μια συντηρητική άποψη, να μη πω μια αντιδραστική άποψη, προς την κατεύθυνση της αλλαγής της πραγματικότητας ήταν ειλικρινής, η χαρά μας θα ήταν μεγάλη να συμπλεύσουμε, προς την προοδευτική κατεύθυνση, προς την προοδευτική αλλαγή των υφισταμένων καταστάσεων.

Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Οι πολιτικές σας είναι ψευδώνυμες διότι στην πραγματικότητα εκφράζουν κοινωνικές και πολιτικές παλινδρομήσεις. Η λογική που τις διέπει είναι η μεγιστοποίηση των κερδών αυτών που ελέγχουν την οικονομία και τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, αυτών που κυριαρχούν στον τόπο και φαίνεται ότι βαθύτατα σας επηρεάζουν.

Οξύνετε τον κοινωνικό ανταγωνισμό, πολώνετε τις κοινωνικές διαφορές και ανισότητες, διαιρείτε το λαό, οδηγείτε σε περιττές αναμετρήσεις και τελικά δυστυχώς ακόμα κι εκεί όπου θα μπορούσε κανείς να αναγνωρίσει κάποια στοιχεία ωφελιμότητας σε ορισμένες ρυθμίσεις σας κάνετε μια τρύπα στο νερό.

Γιατί ποια είναι τα απτά αποτελέσματα επί της εθνικής παιδείας, της μεγάλης μεταρρύθμισης σας με την οποία ταλαιπωρήσατε βαθύτατα πέρυσι τον ελληνικό λαό και οδηγήσατε τη νεολαία και το λαό ολόκληρο σε αναμετρήσεις και συγκρούσεις; Ξέρετε κανένα απτό αποτέλεσμα; Ξέρετε μια Σχολή, ένα Πανεπιστήμιο που να έχει αλλάξει τρόπο λειτουργίας;

Αλλά πέραν αυτού είναι βαρύτατο το κλίμα, λόγω της αδιαφάνειας που υπάρχει κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, λόγω της απόπειρας και της προσπάθειας χειραγώγησης της δικαιοσύνης και συγκάλυψης μεγάλων υποθέσεων που δημιουργούν υπόνοιες για κακή διαχείριση δημοσίου χρήματος. Η αδιαφάνεια έχει γίνει κανόνας λειτουργίας του κράτους. Μέσα στα πλαίσια αυτά υπάρχει και η ταπείνωση και περιθωριοποίηση της Βουλής.

Μη μου πείτε ότι έστω και ένας από εσάς αισθάνθηκε υπερήφανος για την κυβέρνηση την οποία στηρίζει με τη ψήφο του όταν δέχτηκε από το άλφα ή βήτα Υπουργείο την περιφρονητική απάντηση που έγινε κανόνας επί των ημερών σας, όπου με δυο λόγια ο Υπουργός παραπέμπει σε έναν υπάλληλο που υπογράφει το συνημμένο έγγραφο.

Κατήντησαν τους βουλευτές, τους εκφραστές του ελληνικού λαού, να συνδιαλέγονται με υπαλλήλους. Αυτό είναι η κατάντια στην οποία μας οδηγήσατε 4 μόνο χρόνια μετά την ανάληψη της εξουσίας από εσάς το 2004. Οι βουλευτές ομιλούν πλέον με υπαλλήλους και όχι με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου, η οποία μας περιφρονεί.

Υπάρχουν Υπουργοί της παράταξής σας κύριοι συνάδελφοι που δεν έχουν έρθει μια φορά σε αυτή την αίθουσα. Ούτε μια φορά. Και τους ανεχόσαστε και δεν εξεγείρεστε πρώτοι εσείς ως βουλευτές και δευτερευόντως ως στοιχεία μιας συντεταγμένης και πειθαρχικής πλειοψηφίας.

Όζουν τα σκάνδαλα. Και γνωρίζετε ότι εντός των ημερών για να εκτονώσουμε λίγο την ατμόσφαιρα, συνταξιοδοτούνται μερικές εκατοντάδες από τους πρώτους αγροφύλακες που προσλάβατε προ ολίγων μηνών. Αυτό πώς θα το εξηγήσετε στους ψηφοφόρους σας, σε συνδυασμό με τις ασφαλιστικές σας μεταρρυθμίσεις;

Τι είναι αυτό; Είναι κομματική μπέσα; Είναι πράξη δικαιοσύνης; Σας έπιασε ο καημός; Πώς το κάνατε αυτό κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Πως το ψηφίσατε; Πως θα το υποστηρίξετε απέναντι στον ελληνικό λαό; Συνταξιοδοτούνται εκατοντάδες τις επόμενες ημέρες κι άλλοι πολλοί πριν λήξει το έτος. Όλοι θα συνταξιοδοτηθούν. Γιατί έχουν μέσο όρο 32 ετών, σας πληροφορώ. Πάρτε να μάθετε τι έχετε κάνει γιατί δεν γνωρίζετε φαίνεται τι έχετε κάνει.

Να μιλήσω για την επανίδρυση του κράτους; Για την κατάρρευση του ρουσφετιού, η οποία οδήγησε στην κατάσταση που διαπιστώσαμε σε 1 ή 2 ή ίσως και περισσότερες φορές, όπου οι πασάδες της Νέας Δημοκρατίας συγκροτούν χαρέμια στα Υπουργεία τους και οδηγούμαστε σε ανθρωποκτονίες και αυτοκτονίες; Τέτοια παρακμή, τέτοια δυσωδία; Τέτοια ντροπή και κατάπτωση;

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σε 3 μήνες από σήμερα θα έχουν αρχίσει να θίγονται 1,5 εκ. συμπολίτες μας από το ασφαλιστικό σας νομοσχέδιο. Ακούσαμε τον κ. Πρωθυπουργό, ο οποίος είπε τα τρία «δεν». Θα εξετάσω τα δυο γιατί το τρίτο είναι αρκετά περίπλοκο και δεν έχω και το χρόνο.

Το πρώτο αφορούσε ότι κανένας δεν θα έπαιρνε σύνταξη σε χρόνο μεγαλύτερο από αυτόν που αρχικά προεβλέπετο  για τους ήδη εργαζόμενους. Το γεγονός είναι και μπορούμε να το διαπιστώσουμε σήμερα, ότι 10-20% αυξάνεται η ηλικία για τη συνταξιοδότηση της μεγάλης πλειοψηφίας όπως και για το 60% περίπου των εργαζομένων σήμερα στον ιδιωτικό τομέα ενώ σε μερικές περιπτώσεις βλέπουμε να αυξάνεται η ηλικία που χρειάζεται για να πάρουν σύνταξη μέχρι και 40%. Αλλάζει δηλαδή τελείως ο σχεδιασμός της ζωής τους.

Το δεύτερο τώρα είναι ότι ορισμένες κατηγορίες γυναικών ιδιαίτερα πλήττονται απ’ αυτό το νομοσχέδιο. Κατά μέσον όρο οι γυναίκες πρέπει να δουλέψουν 5 χρόνια παραπάνω για να πάρουν σύνταξη. Ορισμένες, δεν είμαι σε θέση να σας πω πόσες ακριβώς είναι, πρέπει να δουλέψουν μέχρι 10 χρόνια παραπάνω για να πάρουν σύνταξη. Και αυτό το ονομάζει ο κ. Πρωθυπουργός σταθερότητα περί την ηλικία συνταξιοδότησης. Ελπίζω να μας διαφωτίσετε εν πάση περιπτώσει.

Επιπλέον θα υπάρχει η μείωση ή η αλλοίωση των παροχών υγείας. Και δεν ξέρω αν προσέξατε αυτή την διάταξη που λέει, ότι για να έχεις τις στοιχειώδεις παροχές που παρέχει το σημερινό μας σύστημα, πρέπει να έχεις τουλάχιστον 100 ένσημα αντί για 50.

Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Σημαίνει ότι στην πράξη αυτοί ακριβώς για τους οποίους είναι ανάγκη να υπάρχει η μεγάλη ευαισθησία της πολιτείας, αυτοί που είναι ευκαιριακοί εργαζόμενοι, εποχιακοί ή μετανάστες θα πάψουν πλέον να έχουν οποιαδήποτε παροχή υγείας. ΟΙύτε φάρμακα, ούτε γιατρό, θα πρέπει να πληρώσουν γιατρό και φάρμακα.

Θα σας έρθουν στα γραφεία σας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι και θα τους ζήσετε και αυτούς και το δράμα τους. Αλλά το δράμα τους εσείς το δημιουργήσατε με το νομοθέτημα αυτό που ψηφίσατε.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το σύνολο των ποσών που εξοικονομείτε με το νομοσχέδιό σας για μία τριετία είναι το 25% των ποσών που οφείλει το κράτος στα ταμεία, είναι ετησίως για 8 χρόνια το 30% της σημερινής εισφοροδιαφυγής. Αυτό κάνατε, μια τρύπα στο νερό και δώσατε στο σύστημα που ισχύει μία 5ετία περαιτέρω επιβίωσης. Μία 5ετία, ως το 2013 δηλαδή, αυτό ακριβώς που ήταν και ο αρχικός του ορίζοντας.

Δεν έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου, αλλά πρέπει να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου και για άλλο ένα θέμα. Η οικονομία είναι σε τραγική κατάσταση. Μας σώζει το ευρώ από τη διάλυση και τη χρεοκοπία. Αρκεί να σας πω, ότι μεταξύ του 2000 και του 2003 το ισοζύγιο πληρωμών είχε ένα έλλειμμα που αυξήθηκε κατά 34%, πολύ μεγάλη αύξηση.

Προσέξτε όμως. Από το 2003 στο 2006, σε τρία χρόνια επίσης, στα τρία χρόνια τα δικά σας το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών αυξήθηκε κατά 110%, με τριπλάσια δηλαδή ταχύτητα απ’ ότι από την εποχή της δεύτερης κυβέρνησης Σημίτη.

Το έλλειμμα του εμπορικού ισοζύγιου, που είναι και η καρδιά του προβλήματος του ισοζυγίου πληρωμών, αυξήθηκε κατά 3,27% στην τριετία 2000-2003. Στη δικιά σας τριετία, 2003-2006, αυξήθηκε κατά 55%, Δεκαπλασιάζεται και πλέον η αύξηση του ισοζυγίου.

Αυτά τα νούμερα λένε, ότι εάν δεν ήμασταν στο ευρώ, σήμερα η χώρα θα είχε χρεοκοπήσει. Το ίδιο ισχύει για το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ. Είχατε επαγγελθεί αυτό το περίφημο 5%, το οποίο ποτέ δεν μπορέσατε να επιτύχετε. Στην οκταετία Σημίτη, μέχρι το 2004 το εισόδημα αυξανόταν κατά 4,8%. Στη δικιά σας τετραετία με την πρόβλεψη του 2008, όπως την κάνετε οι ίδιοι, προβλέπεται αύξηση 4,3%, δηλαδή αισθητή πτώση του ρυθμού αύξησης του ΑΕΠ.

Έτσι η Ελλάδα που ήταν πρώτη σε ρυθμό αύξησης του εθνικού εισοδήματος στην Ευρώπη όλη την περίοδο των κυβερνήσεων Σημίτη, είναι τώρα πλέον 7^η. Ο βαθμός σύγκλισης ο οποίος κάθε χρόνο μείωνε τη διαφορά μας από το μέσο όρο τον ευρωπαϊκό, έχει πάψει πλέον να μειώνει αυτή τη διαφορά, διότι ο ρυθμός αύξησης και ο βαθμός σύγκλισης μας κρατάνε στη θέση που είμαστε. Έχουμε μείνει στάσιμοι παρά το υψηλό ρυθμό αύξησης τον οποίο κατά κόρον επικαλείστε σε σχέση με το παρελθόν. Σε σχέση με αυτό ακριβώς το παρελθόν πρέπει να κριθείτε, σε σχέση με τις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας, όχι σε σχέση με μια υποτιθέμενη στασιμότητα που δεν υπήρξε ποτέ.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μια κουβέντα μονάχα για το Σκοπιανό. Εμείς φερόμεθα υπεύθυνα και το έχετε διαπιστώσει. Το θέμα είναι εθνικό και δεν επιθυμούμε με κανέναν τρόπο να το κάνουμε θέμα κομματικών αντιπαραθέσεων. Είναι ανάγκη όμως σε σχέση και με τα σήμερα θρυλούμενα να έχουμε από την πλευρά της Κυβέρνησης μια διευκρίνιση. Αυτό το όνομα «Μακεδονία – Σκόπια» αναγγέλλεται ως νέα πρόταση Νίμιτς που θα αφορά μονάχα την Ελλάδα και τους Διεθνείς Οργανισμούς. Πρόκειται δηλαδή για την διατήρηση του υφισταμένου καθεστώτος, διπλή ονομασία.

Εμείς θα λέμε τα δικά μας, στους Διεθνείς Οργανισμούς η επίσημη ταμπέλα τους θα λέει αυτό που και τώρα λέει, δηλαδή FYROM, είτε θα λέει κάτι άλλο ανάλογο και τα Σκόπια θα διατηρούν στις διμερείς τους σχέσεις το όνομα Μακεδονία και θα συνεχίσουν την προώθηση του ονόματος Μακεδονία παντού. Θα πάψει δηλαδή να υφίσταται η πίεση επί των Σκοπίων και θα ανοίξει μια νέα περίοδος προώθησης των θέσεών τους.

Εμείς θέλουμε να πάψουμε να είμαστε μέρος του βαλκανικού προβλήματος μέσω του Σκοπιανού. Θέλουμε οριστική λύση. Ένα όνομα για όλες τις χρήσεις. Αυτό πρέπει να είναι η πάγια ελληνική θέση και αυτό νομίζαμε μέχρι σήμερα ότι ήταν η θέση της κυβέρνησης. Είναι ανάγκη να διευκρινιστεί αν αυτό παραμένει η θέση της κυβέρνησης, ένα όνομα για όλες τις χρήσεις.

Γιατί αν η Κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τη νέα πρόταση Νίμιτς, δηλαδή την ύπαρξη διπλής ονομασίας, τότε αλλάζουμε κεφάλαιο, όχι απλώς σελίδα και βεβαίως ο καθένας θα αναλάβει τις ευθύνες του και εμείς τη δική μας και εσείς τη δική σας.

Πέραν αυτού, υπάρχει και ένα άλλο που θα ήθελα να σας επισημάνω και το οποίο μέχρι τώρα δεν έχουμε ποτέ πολύ συζητήσει. Θα ήταν ολέθριο λάθος πιστεύω, με την ευκαιρία μιας ρύθμισης που αφορά το Διεθνές Δίκαιο και τις διεθνείς σχέσεις, να αναγνωρίσουμε την ύπαρξη Μακεδονικής εθνότητας.

Μακεδονική εθνότης ούτε υπάρχει, ούτε υπήρξε, ούτε πρέπει ποτέ να αναγνωριστεί από την Ελλάδα, γιατί είναι ψευδεπώνυμη αυτή η οντότητα. Όπως δεν υπάρχει Κυπριακή εθνότης ή Κρητική ενθότης ή Πελοποννησιακή εθνότης.

Δεν θέλω να πω τι είναι οι αγαπητοί μας φίλοι στα Σκόπια και δεν μ’ ενδιαφέρει να τους καθορίσω, ας καθοριστούν μόνοι τους. Αλλά αυτό το πράγμα δεν υπάρχει, θα ήταν λάθος να τους το αναγνωρίσουμε μέσα από μια διεθνή διαδικασία.

Τέλος, αγαπητές φίλες και φίλοι, θέλω να σας πω, ότι οι μεταρρυθμίσεις σημαίνουν συναίνεση. Δεν γίνονται από πάνω, δεν γίνονται με τη βία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου θυμάμαι τότε που προσπαθούσε να μας πείσει να αποσείσουμε ορισμένα από τα μαρξιστικά παιδικά μας βιώματα, -έχουμε κάνει κι εμείς σε παιδότοπο δεν είναι μόνο ο κ. Αλαβάνος και ο κ. Τσίπρας- μας έλεγε, ότι προσέξτε καλά, θα προωθήσουμε μονάχα τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ωριμάσει στη συνείδηση του πολίτη. Αυτό σκεφτείτε το. Εάν οι μεταρρυθμίσεις δεν έχουν ωριμάσει στη συνείδηση του πολίτη, οι πλειοψηφίες εδώ μέσα βοηθούν, αλλά δεν λύνουν το ζήτημα. Το ζήτημα θα επανεμφανιστεί με την μια ή την άλλη μορφή.

Και κανείς δεν είναι τόσο σοφός και τόσο δυναμικός και τόσο σοβαρός, κανείς δεν έχει αυτή την πολιτική ισχύ που μπορεί σε μια σύγχρονη δημοκρατία να ξεπεράσει την πολυσύνθετη, ζωντανή κοινωνία που προσβλέπει στο μέλλον. Αυτή θέλαμε να εκφράσουμε σήμερα και ελπίζουμε να πήρατε το μήνυμά μας.