Απάντηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Θεόδωρου Πάγκαλου, σε επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γεώργιου Καρατζαφέρη, 27.01.2012.

Απάντηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, Θεόδωρου Πάγκαλου, σε επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Γεώργιου Καρατζαφέρη, σχετικά με την ανάγκη τόνωσης της πραγματικής οικονομίας της Χώρας (27.01.2012).

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Εισερχόμεθα στη συζήτηση των ΕΠΙΚΑΙΡΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ

Θα συζητηθεί η πρώτη με αριθμό 424/25/24-1-2012 επίκαιρη ερώτηση πρώτου κύκλου του Προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη, προς τον Πρωθυπουργό, σχετικά με την ανάγκη τόνωσης της πραγματικής οικονομίας της χώρας.

Στην επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου, κ. Γεωργίου Καρατζαφέρη, θα απαντήσει ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, κ. Θεόδωρος Πάγκαλος.

Το λόγο έχει ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, για να διατυπώσει την ερώτησή του.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Γνωρίζω, κύριε Αντιπρόεδρε, ότι ήρθατε στην Αίθουσα εις τη θέση του Πρωθυπουργού, ο οποίος αυτήν τη στιγμή προσπαθεί να ολοκληρώσει ίσως την πιο δύσκολη σύμβαση των τελευταίων δεκαετιών, το PSI.

Ας ευχηθούμε ότι η προσπάθειά του θα ευοδωθεί και θα έχουμε ένα κρατούμενο στην περαιτέρω διαπραγμάτευση για τη δανειακή σύμβαση.

Αυτό το λέω για να αποκαταστήσω μια πραγματική πολιτική πράξη, καθόσον πιστεύω ότι σε στιγμές τέτοιες σαν και αυτές, τις οποίες ζούμε, πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι πρέπει να σεβόμαστε θεσμούς, ρόλους, θέσεις και πάνω απ’ όλα, να έχουμε μια διάθεση θετικής προσαρμογής στις δύσκολες καταστάσεις που υφίσταται η χώρα.

Το θέμα το οποίο ζήτησα να συζητήσουμε, κύριε Αντιπρόεδρε, είναι αυτό το εκρηκτικό μείγμα, το οποίο σήμερα ακολουθεί την «περπατησιά», τη ζωή κάθε ελληνικού νοικοκυριού. Τα εισοδήματα συρρικνώνονται και οι αυξήσεις των πρώτων ειδών τραβούν την ανηφόρα. Αβεβαιότητα, αδυναμία ρευστότητας από τις τράπεζες… Κανένας, όποια ιδιότητα και αν έχει, δεν μπορεί να πάρει ούτε καταναλωτικό δάνειο ούτε στεγαστικό δάνειο ούτε βιοτεχνικό δάνειο ούτε εμπορικό δάνειο. Έχει στεγνώσει η αγορά.

Ταυτοχρόνως, οι πολυεθνικές εταιρείες έχουν στήσει ένα πάρτι τιμών, μια μεγάλη φορολογική απάτη εις βάρος του Δημοσίου, δηλαδή, διόγκωση των πωλήσεων από μητρικές εταιρείες στις θυγατρικές, με αποτέλεσμα τα ίδια προϊόντα, στην ίδια συσκευασία, στο ίδιο βάρος και μέγεθος, να πωλούνται στην ελληνική αγορά δυόμισι και τρεις φορές πάνω απ’ ότι πωλούνται στις χώρες εξαγωγής, δηλαδή τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Πρέπει, λοιπόν, να υπάρξουν μέτρα, να ληφθούν εκείνες οι πρόνοιες, ούτως ώστε αυτός ο πολίτης, ο οποίος βάλλεται και προσβάλλεται βαναύσως όλα αυτά τα χρόνια, προκειμένου η χώρα να σωθεί, να μην έχει και αυτό τον πρόσθετο μπελά, την πρόσθετη αγωνία, αν θα μπορέσει την Παρασκευή ή το Σάββατο, που πάει να κάνει τα ψώνια, να πάρει έστω και τα ελάχιστα για να ζήσει την οικογένειά του.

Υπάρχουν παραδείγματα, κύριε Αντιπρόεδρε, που η διαφορά μεταξύ ραφιού και χωραφιού φτάνει και τα 1400%. Νομίζω ότι μπορεί να γίνει ένας έλεγχος, μια παρέμβαση, ούτως ώστε να ελέγξουμε τις τιμές και να κάνουμε πιο ασφαλή την επιβίωση του ελληνικού νοικοκυριού.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, έχει το λόγο.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης): Κύριε Πρόεδρε, θέλω κατ’ αρχάς να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, γιατί κατανόησε την εξήγηση που προφανώς θα του μετέφερε ο Πρωθυπουργός για την απουσία του σήμερα.

Όλοι έχουμε τη φιλαυτία μας. Η δική μου φιλαυτία ικανοποιείται τα μέγιστα από τη δυνατότητα να απαντήσω στον κύριο Πρόεδρο.

Όμως, πρέπει, όπως πολύ σωστά είπατε, κύριε Πρόεδρε, η φιλαυτία μας να υποτάσσεται στην ανάγκη να λειτουργήσουν οι θεσμοί κατά απόλυτο τρόπο και στη συναίσθηση που πρέπει να έχουμε για τις περιστάσεις, μέσα στις οποίες τοποθετείται η παντός είδους δράση μας και ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική.
Θέτετε ένα ακρογωνιαίο ζήτημα για την κοινωνική κατάσταση και επομένως και για τις πολιτικές προεκτάσεις της, που είναι η σχέση των ρυθμών ανάπτυξης με το επίπεδο των τιμών. Γνωρίζουμε ότι η στασιμότητα οφείλεται κατά κύριο λόγο στις αιτίες που όλοι έχουμε εδώ κατά κόρον συζητήσει: το κράτος αφαιρεί από την οικονομία, σημαντικές διαθεσιμότητες, σημαντικές ρευστότητες που διατίθενται στην εξυπηρέτηση των ελλειμμάτων και του χρέους.

Αυτό επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από τη δημιουργία μιας εξαιρετικά δυσμενούς καταστάσεως στο επίπεδο της Ενωμένης Ευρώπης και παγκοσμίως, μιας περιόδου, δηλαδή υφέσεως και στασιμότητας.

Όμως, κύριε Πρόεδρε, για να απαντήσουμε σ’ αυτό το αγωνιώδες ερώτημα, που ασφαλώς και σε εσάς θα υποβάλουν οι πολίτες, όπως και σε όλους μας, «δώστε μας κάποιο φως, δώστε μας κάποια προοπτική, κάποια ελπίδα να υποφέρουμε ένα χρόνο, δύο χρόνια ακόμα, αλλά να ξέρουμε ότι υπάρχει αυτή η διαδικασία μέσα από την οποία θα βγούμε από τη στασιμότητα», πρέπει να πούμε ότι δεν θα μπορέσουμε να δώσουμε απάντηση έντιμη και συνεπή με την αλήθεια εάν δεν υπογραφούν και δεν διεκπεραιωθούν οι συμφωνίες οι σχετικές με την εθελούσια μείωση του χρέους των ιδιωτών, δηλαδή το λεγόμενο PSI και η δανειακή σύμβαση, η οποία θα προδιαγράψει την ισορροπία της χώρας για την περίοδο μέχρι το 2015.

Με το PSI θα έχουμε μία μείωση του δημόσιου χρέους κατά 100 δισεκατομμύρια. Αυτό θα έχει σαν άμεση επίπτωση τη μείωση τουλάχιστον κατά 5 δισεκατομμύρια -ίσως και περισσότερο- ετησίως του ποσού που πληρώνουμε για τόκους. Επίσης, θα έχουμε χρηματοδοτικές δυνατότητες για να καλύψουμε τις δαπάνες για τις άμεσες ανάγκες μας μέχρι το 2015.

Αυτό δημιουργεί ένα πλαίσιο σταθερότητας και τη δυνατότητα στον ιδιώτη επενδυτή, τον επιχειρηματία να προδιαγράψει το μέλλον.

Θα παρακαλούσα να έχω ένα λεπτό ακόμα.

Πάντως, πρέπει να πούμε ότι παρ’ όλες τις δυσμενείς αυτές συνθήκες -και πιστεύω ότι πρέπει να επαινέσουμε αυτούς τους ανθρώπους, αυτές τις επιχειρήσεις- δεν είναι νεκρή η ελληνική οικονομία. Υπάρχουν επιχειρήσεις και άνθρωποι, οι οποίοι επενδύουν, οι οποίοι εφευρίσκουν, οι οποίοι κάνουν εξαγωγές. Υπάρχει ένας ρυθμός αύξησης των εξαγωγών και υπάρχει και ένας ρυθμός αύξησης ορισμένων δραστηριοτήτων σε τομείς, οι οποίοι εμφανίζουν έναν περίεργο δυναμισμό, όπως το φάρμακο, τα τρόφιμα, η ναυτιλία. Η οικονομία υπάρχει, είναι ζωντανή, οι παραγωγοί υπάρχουν, θέλουν απλώς το κατάλληλο πλαίσιο.

Σε ότι αφορά τις τιμές, κύριε Πρόεδρε, πράγματι πρέπει να ληφθούν ορισμένα μέτρα πέραν των όσων ελήφθησαν, τα οποία είναι κυρίως θεσμικά. Είναι η αύξηση των αρμοδιοτήτων της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Είχαμε ψηφίσει το ν. 3951 προσφάτως. Υπάρχει η Αντιμονοπωλιακή Υπηρεσία, που δημιουργήθηκε στο Υπουργείο Εμπορίου. Υπάρχει το Παρατηρητήριο Τιμών προϊόντων μαζικής κατανάλωσης και καυσίμων. Επίσης, ολοκληρώθηκε μία μελέτη για την εξέλιξη των τιμών στον τομέα του λιανικού εμπορίου.

Όλα αυτά είναι μέτρα που πήρε το Υπουργείο Εμπορίου, αλλά χρειάζεται να ενεργοποιηθεί ο ελεγκτικός μηχανισμός. Όπως συνήθως οι θεσμικές διατάξεις από την ψήφισή τους από αυτήν εδώ τη Βουλή μέχρι την άμεση υλοποίησή τους στην αγορά αντιμετωπίζουν ένα δαίδαλο παρεμβάσεων ή αδιαφοριών ή έλλειψης κινητοποίησης.

Πρέπει, βεβαίως, να αντιμετωπιστεί αποφασιστικά το παρεμπόριο. Έχει ψηφιστεί πρόσφατα στη Βουλή ο ν. 3982, όπου το άρθρο 74 ασχολείται με την απλούστευση της διαδικασίας κατάσχεσης και καταστροφής εμπορευμάτων παρεμπορίου και ο Δήμος Αθηναίων, μαζί με το γραφείο μου και το Υπουργείο Προστασίας του

Πολίτη και το Υπουργείο Εμπορίου, αυτές τις ημέρες εργάζονται για να διατυπώσουν τα άρθρα που θα συμπεριληφθούν σ’ ένα πολυνομοσχέδιο, που θα αφορά το κέντρο της Αθήνας όπου είναι και ο κύριος όγκος του παρεμπορίου και τα κύρια δυσμενέστατα φαινόμενα, που έχουν αυτές οι δραστηριότητες.

Ο ανταγωνισμός -και κυρίως ο υγιής ανταγωνισμός- μπορεί να οδηγήσει στην άμιλλα των τιμών για να επιτευχθεί μέσα από την εξάπλωση, τη διόγκωση, αν θέλετε, του όγκου των εργασιών μια καλύτερη άνεση για τις δυνατότητες των επιχειρηματιών.

Δεν έχει παντού εμπεδωθεί αυτή η άποψη. Υπάρχουν οι επιχειρηματίες, οι οποίοι λένε «εγώ θέλω να κερδίσω αυτά, δεν με ενδιαφέρει αν θα έχω πολλούς πελάτες ή αν θα έχω λίγους πελάτες, δεν με ενδιαφέρει, λοιπόν, να μειώσω τις τιμές για να αυξήσω την πελατεία μου». Είναι λάθος αυτή η προσέγγιση, οδηγεί σε αδιέξοδο και σωστά κάνετε και το επισημαίνετε και θα πρέπει και η πολιτεία να πάρει όλα τα μέτρα που θα οδηγούν στην υγιέστερη αντιμετώπιση του ανταγωνισμού.
Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, κ. Γεώργιος Καρατζαφέρης, έχει το λόγο.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ (Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού): Κι εγώ, κύριε Αντιπρόεδρε, πιστεύω ότι το PSI είναι μία εξαιρετική ευκαιρία και δεν θα υπάρξουν την τελευταία στιγμή, τα τελευταία δευτερόλεπτα παρενέργειες, οι οποίες θα μπορούσαν να το «τινάξουν στον αέρα».

Από εκεί και πέρα, όπως είπατε βέβαια, υπάρχει η νέα δανειακή σύμβαση μπροστά μας, η οποία δεν είναι περίπατος. Είναι μια σκληρή και –πιστεύω- επίπονη προσπάθεια για να μπορέσουμε να αφαιρέσουμε κάποιους από τους εξαιρετικά δεσμευτικούς, αλλά ταυτοχρόνως και μειωτικούς όρους οι οποίοι προβάλλονται.
Συμφωνώ και εγώ, βεβαίως, με το ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι συνεπής και ότι αυτή η δανειακή σύμβαση πρέπει να υπογραφεί από τον Πρωθυπουργό της χώρας.

Αυτές οι απαιτήσεις που ακούγονται ή προβάλλονται εμμέσως, όχι σαφώς, από την τρόικα, ότι πρέπει να συνυπογράψουν και οι πολιτικοί Aρχηγοί, θα βρουν τις αντιστάσεις μόνο και μόνο από λόγους αρχής. Δεν μπορούν να δέχονται σε αυτήν την προσπάθειά τους τη δική μας μείωση. Εμείς που έχουμε αναλάβει να στηρίξουμε τη χώρα σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο θα αναλάβουμε με το λόγο της πολιτικής μας τιμής να εφαρμόσουμε αυτό για το οποίο δεσμευόμαστε.

Υπογραφή, όμως, ευτελισμού να μην περιμένουν κάποιοι, ό,τι και να σημαίνει αυτό.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η χώρα βρίσκεται σχεδόν στο μηδέν. Αντιλαμβανόμαστε ότι πρέπει η χώρα να βοηθηθεί. Ας αντιληφθούν όμως και αυτοί ότι, αν η Ελλάδα βρίσκεται εδώ που βρίσκεται, κύριε Αντιπρόεδρε, φταίνε και αυτοί. Δεν είναι αποκλειστικό –αν θέλετε- «προνόμιο» των κυβερνήσεων που κυβέρνησαν τη χώρα. Οφείλεται σε δικά τους ανομήματα. Και θα ήθελα να υπενθυμίσω σε κάποιους μια σειρά εξ αυτών, «SIEMENS», «MAN», «LEOPARD» όπου υπήρξε πράγματι μία διαφθοροποιός διάθεση εδώ για τη χώρα. Θα ήθελα να θυμίσω ότι η Ελλάδα έχει πληρώσει του κόσμου τους τόκους, περισσότερους από κάθε άλλη χώρα της Ευρώπης σε σχέση με το μέγεθός της. Άρα, λοιπόν, έχουν και εκείνοι ευθύνες γι’ αυτό που γίνεται εδώ.

Επίσης, κύριε Αντιπρόεδρε, ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι το ελληνικό λιανεμπόριο, δηλαδή ο μισθός του Έλληνα, πηγαίνει σε καταστήματα δικά τους. Το 80% της αγοράς το έχει το «CARREFOUR», το «LIDL», το «IKEA», το «PRAKTIKER» και όλα αυτά τα υπερκαταστήματα, τα οποία στην ουσία λεηλατούν το κράτος. Όταν έρχονται εδώ προϊόντα με τιμολόγια μητρικών εταιρειών τρεις φορές επάνω από τα πραγματικά, για να κλέψουν στην ουσία την εφορία, αυτό είναι πρόβλημα. Όταν πάλι μας ζητούν με το νέο μνημόνιο να ελέγχουν τις εφορίες, πολύ καλά θα κάνουν, να ελέγξουν πρώτα τις δικές τους εταιρείες εδώ, οι οποίες δημιουργούν και το μέγιστο πρόβλημα στην ελληνική αγορά με την αύξηση των τιμών.

Και δεν μπορώ να καταλάβω, κύριε Αντιπρόεδρε, –και το είπα και πριν- το ίδιο μακαρόνι, στην ίδια συσκευασία, στο ίδιο βάρος, να έχει στο «LIDL» του Στρασβούργου –το θυμάστε κύριε Σηφουνάκη- 0,29 ευρώ, της Φρανκφούρτης που πηγαίναμε 0,30 ευρώ και εδώ, στο «LIDL» της Καλλιθέας, να έχει 1,10 ευρώ, τρεισήμισι φορές επάνω σε έναν Έλληνα που παίρνει τους μισούς ή και παρακάτω μισθούς από ό,τι στη Γαλλία και στη Γερμανία. Αυτό το πράγμα πρέπει να το ελέγξουμε. Δεν είναι δυνατόν να το αφήνουμε ανεξέλεγκτο. Αντιλαμβάνομαι την αδυναμία στην οποία βρισκόμαστε, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να βοηθήσουμε τον τόπο.

Παρίσταται στην Αίθουσα ο Πρόεδρος της Επιτροπής για τη «SIEMENS», ο οποίος είχε πει ότι πιθανόν πρέπει να διεκδικήσουμε 2 δισεκατομμύρια. Εγώ θα ήμουν ευχαριστημένος να παίρναμε το 15%, αλλά να το παίρναμε! Δεν κάνουμε τίποτα. Έχουν λήξει οι εργασίες εδώ και ένα χρόνο και δεν υπάρχει κάποια διαδικασία. Και πρέπει να υπάρξει αυτή η διαδικασία, επιτέλους. Καταλαβαίνω ότι είναι ο δανειστής μας και πρέπει να τον περιποιούμεθα, αλλά να περιποιούμεθα πρωτίστως το δίκαιό μας, γιατί δεν μας δίνουν τα χρήματα, δεν προχωρούν οι συμβάσεις τώρα με τη «SIEMENS» για να ανοίξουν οι σταθμοί του μετρό και δημιουργείται ένα πρόσθετο –αν θέλετε- πρόβλημα, η αδυναμία εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού της Αθήνας. Είναι, λοιπόν, μια σειρά θεμάτων που πρέπει να εξετάσουμε. Αν τα φέρνω στην Αίθουσα, τα φέρνω διά ανάδειξη, κύριε Αντιπρόεδρε.

Έρχομαι σε ένα άλλο κυρίαρχο θέμα, που το ξέρετε πολύ καλά: εμπάργκο στο Ιράν. Το Ιράν είναι η μόνη πετρελαιοπαραγωγός χώρα που μας δίνει με πίστωση. Παίρναμε το 35% του πετρελαίου και έχουμε φθάσει σήμερα να παίρνουμε σχεδόν το διπλάσιο πετρέλαιο από εκεί. Τώρα, επιβάλλεται το εμπάργκο. Ποιος θα μας δώσει με πίστωση σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η χώρα; Είναι μια σειρά θεμάτων που ξεφεύγουν της δανειακής σύμβασης, αλλά είναι του ευρύτερου προσανατολισμού της χώρας.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να χαιρετίσω από το Βήμα της Βουλής τις προσπάθειες που καταβάλλει ο κ. Σαμαράς στη Μόσχα, που είναι η συνέχεια των δικών μου προσπαθειών πριν από τρεις μήνες, να ανοίξουμε και ένα φεγγίτη που κλείστηκε ανοήτως τις τελευταίες ημέρες από κάποιες πράξεις εκτός Αιθούσης.
Το θέμα, λοιπόν, είναι να είμαστε μεν συνεπείς με ό,τι έχουμε αναλάβει, αλλά βεβαίως να μη δεχθούμε τον τελευταίο ευτελισμό, τον οποίο θα μας επιβάλουν.
Και θέλουν να μας τον επιβάλουν, κύριε Αντιπρόεδρε! Πιστέψτε με, γιατί γνωρίζω καλά τα πράγματα. Όπως και ο κ. Σηφουνάκης, ζήσαμε σχεδόν τέσσερα χρόνια στην Ευρώπη και ξέρουμε πώς λειτουργούν τα πράγματα. Αυτή τη στιγμή μας τιμωρούν, όχι για να τιμωρήσουν εμάς, αλλά για να πουν σε όλους τους άλλους της Ευρώπης –Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία- «κοιτάξτε, μη μας πάτε και εσείς σε διαδικασία PSI, γιατί να τι θα πάθετε»! Και για το «να, τι θα πάθετε» των άλλων ερχόμαστε σήμερα να κάνουμε τεράστιες υποχωρήσεις, να υποχωρήσουμε σε όλα.

Όμως, κύριε Αντιπρόεδρε, δεν θα υποχωρήσουμε με τίποτα στην εθνική υπερηφάνεια, όπως εξάλλου κάνατε και εσείς προχθές στη συνάντησή σας με την Αντιπρόεδρο των Σκοπίων! Και σας συγχαίρω γι’ αυτό!
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΛΑΟΣ)

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γρηγόριος Νιώτης): Ο Αντιπρόεδρος της Κυβερνήσεως, κ. Θεόδωρος Πάγκαλος, έχει το λόγο.
Ορίστε, κύριε Αντιπρόεδρε, έχετε το λόγο.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ (Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πράγματι, κύριε Πρόεδρε, ο ελληνικός πολιτικός, κόσμος, η Κυβέρνηση, η Βουλή και, βεβαίως, ο λαός, ο οποίος είναι η πηγή όλων των εξουσιών σ’ αυτήν τη χώρα, έχει την κύρια ευθύνη για την κατάσταση της οικονομίας και για την ανάγκη να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να πάψουμε να δημιουργούμε ελλείμματα του δημόσιου τομέα που δεν δικαιολογούνται και πρέπει να βρούμε έναν τρόπο για να αποκατασταθεί η βεβαιότητα περί τον χειρισμό του δημοσίου χρέους για ένα προβλεπτό μέλλον.

Χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί και εσείς συνομολογείτε αυτά τα πράγματα καθημερινά με την πρακτική σας, στο πλαίσιο της Κυβέρνησης, που όλοι στηρίζουμε, αλλά και με τη σημερινή σας ομιλία.

Αντικείμενα σωφρονισμού δεν πρόκειται να γίνουμε. Τοσούτω δε μάλλον που οι σωφρονισμοί στην ιστορία της ανθρωπότητας συνήθως πηγάζουν από ιδεολογικές ή θρησκευτικού χαρακτήρα προκαταλήψεις και δεν στηρίζονται σε ορθές βάσεις.

Πολλοί έχουν γράψει και έχουν πει στη Δύση και στο Βορρά της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ότι στο Νότο και ιδιαίτερα στην Ελλάδα έχουμε πολύ καλό κλίμα, μία πολύ ωραία ζωή και μας αρέσουν τα ωραία πράγματα. Εγώ είμαι έτοιμος να το αποδεχθώ αυτό και να το συνομολογήσω, αλλά αυτό δεν διαψεύδει το δεδομένο γεγονός, με βάση τις ευρωπαϊκές στατιστικές, ότι ο σκληρότερα εργαζόμενος μισθωτός στην Ευρώπη είναι σήμερα ο Έλληνας και ο αμέσως επόμενος είναι ο Πορτογάλος. Αυτός δε που δουλεύει λιγότερο –και μπράβο του- στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο Γερμανός, για τον πολύ απλό λόγο ότι οι άνθρωποι δεν εργάζονται από ιδεολογία, αλλά από ανάγκη. Και, βεβαίως, όσοι είναι καλύτερα οργανωμένοι και έχουν μεγαλύτερη παραγωγικότητα, όπως οι Γερμανοί, εργάζονται και λιγότερο και πιο άνετα. Εμείς που δεν είμαστε καλύτερα οργανωμένοι και δεν έχουμε μεγάλη παραγωγικότητα, χάνουμε πάρα πολλές ώρες στον τόπο εργασίας μας και υφιστάμεθα τις συνθήκες που είναι αυτές που είναι.

Αυτός ο μύθος, λοιπόν, είναι πολύ εύκολος και πολύ τετριμμένος. Έχει λεχθεί και στο παρελθόν. Κανείς δεν έχει εκπαιδευτική αρμοδιότητα έναντι των άλλων. Εξάλλου, ακόμα και προχθές, η Καγκελάριος της Γερμανίας ομολόγησε η ιδία ότι υπήρξαμε και μεταξύ μας πολύ χαλαροί στην εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας. Και, βεβαίως, δεν εννοεί ότι τα τελευταία χρόνια δεν πρόσεξαν αρκετά την Ελλάδα, η οποία είναι ένα πολύ μικρό τμήμα της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά εννοεί ότι επί σειρά ετών παρέβλεψαν τι γινόταν στη Γαλλία και επί μία σειρά ετών παρέβλεψαν τι γινόταν και στην ίδια τη Γερμανία σε σχέση με το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Όλα αυτά, λοιπόν, σημαίνουν ότι υπάρχει ανάγκη προβληματισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο και δημιουργίας πολιτικών θεσμών που θα παρακολουθούν τις οικονομικές πολιτικές και αποφάσεις. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει ενιαίο νόμισμα, χωρίς πολιτική αρχή, η οποία να ασχολείται με το ενιαίο νόμισμα. Όταν οι Αμερικανοί έκαναν το δολάριο, είχαν και τη FEDERAL BANK τους ομοσπονδιακούς θεσμούς. Εμείς δεν είμαστε ώριμοι ακόμη για ομοσπονδιακούς θεσμούς, αλλά πρέπει κάποιου είδους όργανο να παίρνει πολιτικές αποφάσεις γι’ αυτό το νόμισμα, το οποίο πλέον απέδειξε ότι έχει τεράστιες δυνατότητες, αλλά μπορεί να εγκυμονεί και φρικτούς κινδύνους.

Η περίπτωση της Ελλάδας απλώς είναι παραδειγματική. Έχουμε την ατυχία να είμαστε αυτοί που θα δώσουν το δίδαγμα στους επόμενους που θα μας ακολουθήσουν στο δρόμο της οικονομικής ανόρθωσης, για το τι πρέπει να κάνει κανείς και τι να μην κάνει. Ας κοιτάξουμε να κάνουμε ό,τι επιβάλλει η σωφροσύνη και ο ορθός λόγος.

Και κυρίως να μην υπονομεύουμε τον εαυτό μας, να αγαπάμε την πατρίδα μας, να μην τη συκοφαντούμε και να σεβόμαστε και να εφαρμόζουμε τους νόμους, να σεβόμαστε και να εκτιμούμε τους συμπολίτες μας. Πολλές φορές και έξω από αυτήν την Αίθουσα –δυστυχώς πρέπει να το πω- και σε αυτήν την Αίθουσα, δεν έχει κανείς την αίσθηση ότι αυτά είναι κατανοητά από όλο τον κόσμο.

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Share