Ενα μεικτό εκλογικό σύστημα

Εξετάσαμε σε δυο διαδοχικές προσεγγίσεις τα βασικά επιχειρήματα πολιτικής «ηθικής» που επηρέασαν τη συζήτηση για το εκλογικό σύστημα. Το άριστο εκλογικό σύστημα δεν υπάρχει. Και ως εκ τούτου δεν υπάρχει αντικειμενική προσέγγιση του προβλήματος. Οποια και αν είναι η δοσολογία, ένα εκλογικό σύστημα ενισχύει κάποιους αφαιρώντας κοινοβουλευτικές έδρες από κάποιους άλλους.

Η δικαιοκρατική προσέγγιση με βάση το δημοκρατικό αξίωμα, ότι πρέπει να υπάρχει αναλογία ανάμεσα στην επιρροή που έχει ένα κόμμα στο εκλογικό σώμα και το μέγεθος της παρουσίας του στη Βουλή, μπορεί να οδηγήσει σε πανσπερμία πολιτικών σχηματισμών και ενδεχομένως σε ακυβερνησία.

Η προσέγγιση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κράτους που θέτει ως πρώτο στόχο την ύπαρξη βιώσιμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας από ένα ή περισσότερα – όσο το δυνατόν λιγότερα κόμματα – αφήνει στο περιθώριο ομάδες του πληθυσμού που δεν έχουν κοινοβουλευτική έκβαση. Ετσι όμως καλλιεργούνται και ανθούν η δημαγωγία, η ανευθυνότητα και οι ακραίες απόψεις. Υπονομεύεται ο μετριοπαθής και υπεύθυνος ανοιχτός διάλογος που είναι η πεμπτουσία του πολιτεύματος.

Αν διατηρήσουμε όλα τα άλλα στοιχεία του εκλογικού συστήματος όπως τα έχουμε συνηθίσει θα πρέπει να διαπιστώσουμε δύο πράγματα:

– Ο καιρός των μονοκομματικών κοινοβουλευτικών πλειοψηφιών και του αντίστοιχου μονοπωλίου της εξουσίας από ένα κόμμα έχει οριστικά περάσει.
– Η εγκατάλειψη του πολιτικού συστήματος από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος προκλήθηκε βέβαια από την οικονομική κρίση αλλά δεν οφείλεται σε αποκλειστικά οικονομικές αιτιάσεις.

Οσοι θεωρούν ότι με κάποιες αυξήσεις ή φορολογικές ελαφρύνσεις, που θα αντισταθμίσουν την απώλεια εισοδήματος των τεσσάρων ετών που η ύφεση και η κρίση καλύπτουν, είναι αρκετές, δείχνει απλώς ότι περιφρονεί βαθύτατα τη δυνατότητα ανάλυσης των γεγονότων και την ώριμη κρίση που διαθέτει ο μέσος πολίτης. Και αυτό ακόμη και αν η καθημερινή του πρακτική και η εκλογική του συμπεριφορά τείνουν προς το παράλογο. Ο ελληνικός λαός έχει καταλάβει τρία πράγματα:

– Η κρίση οφείλεται στην αδυναμία του κράτους να καλύψει με ικανά έσοδα τις συνεχώς αυξανόμενες δαπάνες του.
– Η κατάσταση αυτή οφείλεται στις δύο εκδοχές της φαυλοκρατίας, δηλαδή τους διορισμούς άχρηστων και υπεράριθμων υπαλλήλων από το παράθυρο στο Δημόσιο και την ανοχή και ουσιαστικά τη διευκόλυνση της φοροδιαφυγής και της φοροφυγής.
– Αυτές οι συμπεριφορές συνδέονται άμεσα με τον τρόπο που λειτουργεί το εκλογικό μας σύστημα. Σπονδυλική στήλη της φαυλοκρατίας και της πελατειακής σχέσης μεταξύ πολίτη, αιρετού εκπροσώπου και υπουργού είναι ο σταυρός προτίμησης.

Αν δεν καταργηθεί ο σταυρός προτίμησης, όλες οι προσπάθειες μεταρρύθμισης είναι καταδικασμένες σε αποτυχία, όποια και αν είναι η ποιότητα των νεοτέρων γιατί σύντομα θα διαφθαρούν και θα διαβρωθούν από τον βόθρο των πελατειακών σχέσεων και η αποξένωση του μέσου πολίτη και ιδιαίτερα όσων εργάζονται σκληρά στον ιδιωτικό τομέα θα μεγαλώσει τόσο πολύ ώστε το σύστημα να μην μπορεί πια να λειτουργήσει.

Αν δεν αποφασίσουν οι νυν πολιτευόμενοι να εγκαταλείψουν τα παλιά τους πρότυπα, να επαναστατήσουν εναντίον του εαυτού τους, η χώρα θα μπει σε φοβερές περιπέτειες. Η επανάσταση αυτή είναι απλώς πνευματική. Χρειάζεται αυτογνωσία, φαντασία, αλτρουισμό και γνώση της διεθνούς πραγματικότητας. Χρειάζεται ένα σύστημα μεικτό.

– 100 βουλευτές επικρατείας θα μπορούσαν να εκλεγούν με σχεδόν εντελώς απλή αναλογική σε δυο εκλογικές περιφέρειες Νότια και Βόρεια Ελλάδα.
– 200 επιπλέον θα έπρεπε να εκλεγούν σε μονοεδρικές περιφέρειες ή την πρώτη Κυριακή με απόλυτη πλειοψηφία (50,01%) ή έπειτα από μία εβδομάδα μεταξύ των δυο πλειονοψηφησάντων στον πρώτο γύρο. Το σύστημα είναι απλούστατο στην εφαρμογή του. Απλώς φοβίζει ο νεωτερισμός του.

Αλλά αν δεν αποφασίσουμε τη μεταρρύθμιση σε βάθος τότε οι εξελίξεις και τα γεγονότα θα μας επιβληθούν και αυτό πρέπει πάση θυσία να το αποφύγουμε.

Πηγή: http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=490855&wordsinarticle=

Share
4 comments on “Ενα μεικτό εκλογικό σύστημα
  1. δημητρης Συριόπουλος says:

    – 60 βουλευτές επικρατείας με απλή αναλογική και μία εκλογική περιφέρεια όλη η Ελλάδα
    – 140 επιπλέον να εκλέγονται σε μονοεδρικές περιφέρειες σύμφωνα με την πρόταση.
    Με νεωτερισμούς μπορούμε να ελπίζουμε σε μια Δημοκρατία των πολλών !!!!

    • Αναλυτικός says:

      Οι μονοεδρικές είναι αντι-δημοκρατική καταστροφή:
      – υπερ-ενισχυμένη και όχι απλή αναλογική. Σκεφτείτε τι θα γίνει αν ένα κόμμα προηγείται ελαφρώς σε όλη την επικράτεια.
      – θα προκαλέσουν υπερβολικό ανταγωνισμό (συνεπώς τοπικιστικά ρουσφέτια) μεταξυ υποψηφίων και θα φιμωθούν όσες φωνές διαφέρουν απο την απόλυτη κομματική γραμμή.

  2. Αναλυτικός says:

    1. Περιορισμός βουλευτών στο όριο του Συντάγματος, ώστε οι πολίτες να παρακολουθούν τη δραστηριότητα τους.

    2. Αύξηση εδρών επικρατείας. Τα προβλήματα του τόπου είναι εθνικής εμβέλειας, και θα περιοριστεί το τοπικιστικό ρουσφέτι.

    3. Δυνατότητα ψήφου πέραν του ενός κόμματος. πχ εγώ θέλω τον κ. Πάγκαλο
    στη Βουλή για να ελέγχει και όχι να κυβερνά. Αυτό θα επιτρέψει να
    αναδειχθούν οι σοβαρότεροι απο όλα τα πολιτικά μαντριά…

    4. πλέον σημαντικο: η αποχή (ή τουλάχιστον το λευκό) να εκφράζεται με
    άδειες έδρες. Θα διδαχθούν οι υποψήφιοι ότι δεν αρκεί να είναι
    “καλύτεροι” απο τους συνυποψήφιους ατομικά, αλλά να έχουν συλλογική,
    υπεύθυνη πρόταση … οι άδειες έδρες θα τους θυμίζουν το χάλι τους..

  3. bacopoulos says:

    ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ !!!