Συλλυπητήρια για τον θάνατο του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη
Στη Βρετανική Αεροπορία, ιπτάμενος στην αρχή και αιχμάλωτος πολέμου στη συνέχεια, ο Γλαύκος από την Κύπρο συμμετείχε ενεργά και εθελοντικά στον αντιφασιστικό αγώνα του ελληνικού λαού. Ήταν ένας από αυτούς τους Έλληνες που πολεμούσαν σαν ήρωες, όπως είχε πει τότε ο Τσώρτσιλ.
Όταν οι Βρετανοί δεν αναγνώρισαν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης, που θεωρούσε οτι είχε κατακτήσει με την νίκη των δημοκρατιών ο «Υπερείδης» δεν δίστασε να θέσει για δεύτερη φορά σε κίνδυνο τη ζωή του, μέσα από τις τάξεις της ΕΟΚΑ. Έστρεψε τα όπλα εναντίων των πρώην συμπολεμιστών του Άγγλων, βάζοντας πάνω από όλα τη συνείδησή του. Δεν είχε τυχαία διαλέξει ως ψευδώνυμο το όνομα του Αθηναίου ρήτορα και νομικού, υπερασπιστή της Φρύνης, που έκοψε τη γλώσσα του δαγκώνοντάς την για να μην αναγκαστεί να πει λόγια που δεν αντιστοιχούσαν τις πεποιθήσεις του.
Έτσι και πολιτεύτηκε μέχρι τα έσχατα γεράματα ο Γλαύκος Κληρίδης, ο «Υπερείδης» της ΕΟΚΑ. Πιστός στην πατρίδα του, την Κύπρο, πιστός στο έθνος του, τον Ελληνισμό, πιστός στις ιδέες του, τον κοινωνικό φιλελευθερισμό.
Η παιδεία του είχε ανοίξει απεριόριστους ορίζοντες. Η καταγωγή του μια βαθιά εδραιωμένη αυτοπεποίθηση. Σε αρμονία με τη φύση, με λίγους διαλεχτούς φίλους, και πολλούς που τον αμφισβητούσαν πορεύθηκε, με μετριοπάθεια και απεριόριστη δεξιοτεχνία στους συμβιβασμούς, τον δρόμο της αταλάντευτης πίστης.
Έτσι κέρδισε την εκτίμηση όλων όσων τον γνώρισαν.
Σε ότι με αφορά, του οφείλω τη συμπόρευση στον δύσκολο δρόμο που έφερε την Κύπρο ως πλήρες μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ήταν ο πρώτος που πίστεψε στο ευρωπαϊκό πεπρωμένο της Κύπρου και δεν ταλαντεύτηκε ούτε για μια στιγμή, για κανένα λόγο. Σήμερα, όχι μόνο οι φίλοι και οι ομοϊδεάτες αλλά όλοι οι Κύπριοι, όλοι οι Έλληνες, όλοι οι Ευρωπαίοι ας τιμήσουμε τη μνήμη αυτού του πρότυπου πολιτικού ηγέτη.
